روز شمار تاریخ اسلام ،جلد اول(ماه محرم) صفحه 82

به خدا سوگند، هرگز بر او (فاطمه زهرا علیهاالسلام ) خشم نگرفتم و او را بر چیزی اکراه و اجبار نکردم تا این که به جوار حق پیوست . او نیز با من در این مقام بود که هرگز مرا نرنجانید و مرا وادار به اکراه و اجبار نکرد. من هر گاه به چهره وی نگاه می کردم ، تمام ناراحتی و اندوهم بر طرف می شد.(135)

روز 22 محرم - سال 37 هجری قمری

ورود امیرمؤ منان علی بن ابی طالب علیه السلام به سرزمین صفین جهت نبرد با معاویه .

پس از آن که امام امیرمؤ منان علیه السلام در مدینه با اصرار و تاکید روز افزون امت اسلام و درخواست مهاجران و انصار، خلافت اسلامی را پذیرفت ، برای اصلاح جامعه بیمار و برداشتن تبعیض ها و

بی عدالتی های موجود اقدام بایسته ای به عمل آورد.

نخستین اقدام آن حضرت برای استقرا عدالت اجتماعی ، برکناری استان داران و فرماندهان نالایق و انتصاب افراد صالح و شایسته به جای آنان بود.

معاویه بن ابی سفیان که از زمان عمر بن خطاب و پس از او در تمام دوازده سال خلافت عثمان بن عفان بر منطقه شامات ، امارت داشت از جمله استان داران نالایق و ستم پیشه ای بود که بنا به نظر مبارک امیرمؤ منان علیه السلام می بایست از کار برکنار شده و امارت شام به شخص صالحی سپرده شود.

ولی او که همانند پدرش ابوسفیان با دین اسلام و خلافت اسلامی اساسا مخالف بود و پیروی اش از خلفای پیشین ، تنها پوشش برای دست یابی به ریاست و حکومت بود، مسئله کشتن عثمان بن عفان در مدینه را بهانه قرار داد و اهالی شام را بر ضد امیرمؤ منان علیه السلام تحریک کرد و نه تنها از فرمان آن حضرت سرپیچی و نافرمانی نمود، بلکه برای استمرار حکومت و امارت خویش ، مردم شام آماده مبارزه و جنگ با حضرت علی علیه السلام کرد.

ارسال نامه های هشدار دهنده و اندرزهای امیرمؤ منان علیه السلام در معاویه تاءثیر مطلوبی بر جا نگذاشت . معاویه با استقبال از شکست خوردگان جنگ جمل و پذیرایی از مخالفان امیرمومنان علیه السلام ، سپاهی سنگین از شام تجهیز کرد و به سوی عراق هجوم آورد. وی از همراهی و مشورت های عمرو بن عاص - که یکی از معروف ترین حیله گران عرب است - برخوردار بود در اکثر موارد که با مشکلی خاص روبرو

می شد، از نظرهای کارساز وی استفاده می کرد.