روز شمار تاریخ اسلام ، جلد دوّم ( ماه صفر) صفحه 126

ولی قیس بن سعد به بهانه این که صلحی میان آنان برقرار شده و این عده ، خطری برای حکومت اسلامی ندارند ، از جنگیدن با آنان طفره رفت و طی نامه ای به حضرت علی علیه السّلام از وی خواست که آنان را به حال خود واگذارد و جنگ و درگیری میان طرفین به وجو نیاید .

نامه وی ، یاران و نزدیکان حضرت علی علیه السّلام را بیشتر به شک و تردید انداخت و با اصرار از آن حضرت درخواست عزل قیس بن سعد رانمودند .

بیش از همه ، عبدالله بن جعفر علیه السّلام نسبت به این ماجرا دل واپس بود و از نیرنگ و فریب کاری های معاویه در ایجاد تفرقه میان امت اسلامی نگرانی می کرد .

وی شایعاتی را که درباره قیس بن سعد شنیده بود ، برای حضرت

علی علیه السّلام بازگو کرد .

به هر حال ، ادامه حکومت قیس بن سعد بر مصر با مشکل اجتماعی و سیاسی مواجه شده بود و حضرت علی علیه السّلام علی رغم میل باطنی خویش ، تصمیم به عزل وی گرفت .

آن حضرت طی نامه ای ، محمدبن ابی بکر را به جای وی بر مصر حکومت داد و از قیس بن سعد خواست که به آن حضرت به پیوندد .

پس از رسیدن محمدبن ابی بکر به مصر و تحویل گرفتن حکومت آن منطقه ، قیس بن سعد به سوی زادگاهش مدینه رهسپار شد .

وی هنگامی که وارد مدینه شد با شماتت ها و سرکوفت های هواداران عثمان روبرو گردید . در آن زمان حضرت علی علیه السّلام مقر حکومت خویش را به کوفه منتقل کرده و آماده نبرد با معاویه بن ابی سفیان بود .

قیس بن سعد پس از چند روز استراحت در مدینه ، به همراهی سهل بن حنیف راهی کوفه گردید و به حضرت علی علیه السّلام پیوست و ماجرای مصر و آن چه را وی بر آن تصمیم داشت ، برای آن حضرت بیان کرد .