روز شمار تاریخ اسلام ، جلد دوّم ( ماه صفر) صفحه 13

پیامبر صلّی اللّه علیه و آله فرمود : اِنَّ الاسلام یَجُبّ ما کان قبله ، والهجره تَجُبّ ما کان قبلها .

از آن زمان که در نزد رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله بودیم ، هیچ گاه پیامبر صلّی اللّه علیه و آله در نزد یاران خود ، از ما چیزی نگفت و ما را سرزنش نکرد . هم چنین در خلافت ابوبکر و عمربن خطاب نیز من چنین موقعیتی داشتم و از آنان هیچگونه سرزنشی نشنیدم ولیکن عمربن خطاب ، خالدبن ولید را به خاطر برخی از کردار و رفتارش سرزنش می کرد . (10)

به این ترتیب سران شرک و کفر ، به خاطر حفظ موقعیت سیاسی و اجتماعی خود ، در ظاهر مسلمان شده و اسلام را پذیرفتند . ولی چون در حیات پیامبر صلّی اللّه علیه و آله فرصت کارشکنی و ارتکاب جرم و جنایت را نداشتند ، از خود چهره ای آراسته و مقبول به نمایش درآوردند . اما پس از وفات پیامبر صلّی اللّه علیه و آله ، چه در حکومت ابوبکر ، چه در حکومت عمر و حتی در زمان عثمان و معاویه بن ابی سفیان ، در پوشش اسلام ، اخلاقیات و جنایات عصر جاهلیت را زنده کرده و در این زمینه فتنه و فسادهای زیادی را پدید آوردند که جای شرح آنها در این مقال نیست .

اول ماه صفر سال 37 هجری قمری

آغاز نبرد خونین در جنگ صفین میان سپاهیان امام علی بن ابی طالب (ع ) و سپاهیان معاویه

بن ابی سفیان .

حضرت علی علیه السّلام پس از پایان فتنه اصحاب جمل و گروه ناکثان و بازپس گیری بصره از دست فتنه جویان ، در 12 رجب سال 36 قمری وارد شهر کوفه گردید و آن را مقر حکومت خویش قرارداد . (11)

آن حضرت برای اصلاح امور مسلمانان و برگرداندن سیره و سنت های نبوی صلّی اللّه علیه و آله و ایجاد عدالت اجتماعی ، اقدامات فراوانی به عمل آورد . در راءس همه آن ها ، عزل حاکمان و والیان ستم گر و نالایق ، و جانشینی فرمانداران شایسته و خداجوی را شیوه خویش قرار داد .

در این راستا ، تصمیم به عزل معاویه بن ابی سفیان از حکومت شام گرفت . به همین جهت جریربن عبدالله بجلی را که حکومت همدان را بر عهده داشت و برای بیعت با آن حضرت و تقویت سپاه وی به کوفه آمده بود و میان او و معاویه بن ابی سفیان از پیش ، دوستی و رفاقتی بود ، ماءموریت داد که به شام رود و پیام آن حضرت را به معاویه برساند .

حضرت علی علیه السّلام در هنگام اعزام جریربن عبدالله ، به وی فرمود : ایتِ معاویه بکتابی ، فان دخل فیما دخل فیه المسلمون و الّا فانبذ الیه ، و اءعلِمه اءنّی لا اءرضی به اءمیرا ، و اءنّ العامه لا ترضی به خلیفه . (12)