روز شمار تاریخ اسلام ، جلد دوّم ( ماه صفر) صفحه 21

آن حضرت نفرین و لعنت می نمودند . از اسیران و سرهای شهدا در بین راه ، کرامات فراوانی به ظهور رسیده و خاطره های زیادی از آنان در منابع اسلامی و مقاتل به ثبت رسیده است .

به هر تقدیر در روز اول ماه صفر سال 61 هجری قمری ، اسیران و سرهای شهیدان واقعه کربلا را وارد دمشق ، مقر حکومت یزیدبن معاویه نمودند و اهالی این شهر ، این روز را عید اعلان کرده و به جشن و پایکوبی پرداختند . (24)

روایت شده است : اسیران واقعه کربلا ، همین که به دمشق رسیده و خیل تماشاگران را دیدند ، تلاش زیادی به عمل آورده تا خود را از تماشاگران بپوشانند . به همین جهت جناب ام کلثوم (س ) پیش از ورود به دمشق به شمربن ذی الجوشن فرمود : مرا با تو حاجتی است .

شمر گفت : حاجت تو چیست ؟

ام کلثوم (س ) فرمود : این شهر شام است . چون خواستید ما را وارد شهر نمایید ، از دروازه ای وارد کنید که حضور تماشاگران در آن کمتر باشد و سرهای شهیدان را از میان اسیران بیرون برده و جلوتر از آنان حرکت دهید تا مردم به تماشای سرها پرداخته و به خاندان عصمت و طهارت کمتر نگاه کنند .

شمر ، که جرثومه فساد و تباهی بود ، برخلاف نظر ام کلثوم (س ) ، سرهای شهیدان را در میان اسیران قرارداد و آنان را همزمان از دروازه ساعت که شلوغ ترین ورودی دمشق بود ، عبور داد .

شیخ عباس قمی (ره ) به نقل از شیخ بهایی (ره

) درباره ورود اسیران به دمشق گفت : بر در شهر سه روز ایشان را بازگرفتند تا شهر را بیارایند و هر حُلّی و زیوری و زینتی که در آن بود به آیینه ها بستند به صفتی که کسی چنان ندیده بود . قریب پانصدهزار مرد و زن با دف ها ، و امیران ایشان با طبل ها ، بوق ها و دُهل ها بیرون آمدند و چند هزار مردان و جوانان و زنان ، رقص کنان با دف و چنگ و رباب زنان استقبال کردند . (25)

پس از ورود اسیران به دمشق ، آنان را وارد مجلس یزید نمودند .

پیش از همه ، زحربن قیس به نزد یزید رفت و گفت : ای امیر! برای تو مژده فتح و پیروزی آورده ام . خداوند متعال تو را بر مخالفانت پیروز کرد . همانا حسین بن علی علیه السّلام به همراه هجده تن از اهل بیت و شصت نفر از یارانش بر ما وارد شدند و ما به محض ورود آنان به عراق ، به سوی او حرکت کردیم و به او گفتیم که یا تسلیم شده و فرمان عبیدالله بن زیاد را برگردن گیرد و یا آماده کارزار گردد . ولی او و یارانش تسلیم نشده و کارزار را پذیرفتند . ما هم بامداد که خورشید سر از نقاب حجاب برآورد بر آن ها تاختیم . (26)