گل صدبرگ: داستان های شیرین پیامبر مهربانی برای کودکان و نوجوانان صفحه 10

گل در چشمه

گل در چشمه

همیشه موهایش، تمیز و مرتب و شانه زده بود. هر گاه از خانه بیرون می­رفت، با شانه کوچک چوبی­اش موهایش را مرتب می­کرد.

آن روز، آینه­اش دم دست نبود. کنار آب آمد. نگاهی به آب انداخت. تصویر زیبایش در میان آب افتاده بود. شانه­اش را درآورد. صورتش را نزدیک­تر برد. آب مانند آینه­ای شفاف، تصویر زیبایش را به نمایش گذاشته بود. به آب نگاه کرد و آرام آرام موهایش را شانه زد. گل رویش، آب را مثل چشمه گلاب، خوش­بو کرده بود و قاب آب، زیباترین عکس جهان را در برگرفته بود.(1)