گل صدبرگ: داستان های شیرین پیامبر مهربانی برای کودکان و نوجوانان صفحه 12

مثل مروارید

مثل مروارید

چه دهان خوش بویی! چه دندان­های سفیدی! همیشه پیش از خواب، دندان­هایش را مسواک می­کرد. پیش از نماز نیز دندان­هایش را مسواک می­زد. به مردم می­گفت: «دهان شما راه گفت­وگوی شما با خداست. پس با مسواک زدن، آن را همیشه تمیز و خوش­بو کنید.» پس از غذا هم دندان­هایش را مسواک می­زد و آنها را خیلی خوب می­شست. پیامبر خدا همیشه دهانش مثل گل خوش­ بود و دندان­های سفیدش مثل مروارید می­درخشید.(1)

لباس­های تمیز بپوش

لباس­های تمیز بپوش

موهای مرد جوان، ژولیده و در هم ریخته بود. دست­هایش خاکی و صورتش کثیف و پر از لک بود. انگار از صبح تا حالا آب به دست و رویش نزده بود. لباس­هایش هم کثیف و نامرتب بود و گوشه میدان ایستاده بود. پیامبر خدا، او را دید. کنارش آمد. با مهربانی نگاهش کرد. «سلام علیکم جوان!» جوان با خوش­حالی جوابش را داد.

پیامبر خدا گفت: «دوست عزیز! مگر دستت خالی است و فقیر هستی؟»

جوان گفت: « نه! خدا را شکر فقیر نیستم.» پیامبر گفت: «چرا به خودت نمی­رسی تا خودت را آراسته و تمیز کنی؟ می­دانی استفاده کردن از نعمت­های خدا و آشکار ساختن نعمت، بخشی از دین است؟»(2)