گل صدبرگ: داستان های شیرین پیامبر مهربانی برای کودکان و نوجوانان صفحه 21

زیر نور ماه

زیر نور ماه

سحر بود و آسمان غرق ستاره. ماه میان ستارگان خودنمایی می­کرد. سکوت زیبای شبانه، مدینه را پر کرده بود. کوچه­ها خلوت و خانه­ها خاموش بود. پیامبر گوشه اتاق، رو به قبله نشسته بود. چشم­هایش لبریز از اشک بود. با صدایی آرام و دل­نشین، آیه­های نورانی قرآن را تلاوت می­کرد. همسر مهربانش از رختخواب برخاست. صدای زیبای پیامبر به گوشش رسید. آهسته نزدیک شد تا صدای دل­نشین شوهر مهربانش را بهتر بشنود پیامبر سوره را تمام کرد. همسرش گفت: «کاش با صدای بلندتر قرآن بخوانی تا دیگران هم این صوت زیبا را بشنوند!» پیامبر فرمود: «دوست ندارم صدایم دیگران را آزار دهد».(1)