تقویم شیعه صفحه 288

(توضیح المقاصد: ص 30. مسار الشیعه: ص 18)

2 - شهادت عبداللَّه محض و جمعی از آل حسن علیه السّلام

در این روز در سال 145 ه’ جناب عبداللَّه محض بن حسن مثنی بن امام حسن مجتبی علیه السّلام در سن 57 سالگی همراه با جمعی از برادران و پسر عموهای خود در زندان منصور دوانیقی لعنه اللَّه علیه به شهادت رسیدند. زندان آنان به گونه ای بود که روز و شب در آن مشخص نبود.

برادران عبداللَّه محض حسن و ابراهیم بودند، مادر این دو بزرگوار فاطمه بنت الحسین علیه السّلام بود. فرزندان عموی عبداللَّه محض ، یعقوب، اسحاق، ابوالحسن علی العابد، عباس و عبداللَّه بودند.

بعضی از این بزرگواران مثل ابراهیم بن حسن زنده دفن شدند. بعضی دیگر هنگامی که داخل خانه بودند سقف را روی آنها خراب کرد و شهید شدند. مرقد آل حسن علیه السّلام در هاشمیه نزدیک بغداد است، که مشهور به قبور سبعه است.

(مراقد المعارف: ج 2، ص 15. کتاب المعقبین من ولد الامام امیر المؤمنین علیه السّلام: ص 123 - 124)

منصور به خاطر عداوت خاصی که با اهل بیت علیهم السّلام داشت، مدتی قبل از شهادت آن بزرگواران، در سال 144 ه’ دستور داد آل حسن علیه السّلام را با غل و زنجیر بر گردن و پا، بر مرکبهای چموش و بدون روانداز سوار کرده به ربذه ببرند. آنان را با این حال در مقابل آفتاب با بدن برهنه در مقابل منصور نگه داشتند. عبداللَّه محض خطاب به منصور فرمود: «آیا ما در روز بدر با اسرای شما چنین کردیم» ؟ این کلام بر منصور گران آمد و برخاست و رفت. هنگامی که آن بزرگوار را با این حال از

مدینه بیرون می بردند، امام صادق علیه السّلام از پس پرده ای به آنان نگاه کرد و آنقدر گریست که اشک بر محاسن شریفش جاری شد و فرمود: به خدا قسم بعد از این جماعت حرمتی برای خداوند حفظ نکرده اند.

(مراقد المعارف: ج 2، ص 19. مقاتل الطالبین: ص 144، 196، 205)

3 - نماز عید امام رضا علیه السّلام در خراسان