تقویم شیعه صفحه 32

در ماه محرم سال 15 ه’ (یا 16 ه’) ماریه قبطیه رحلت فرمود.

(ریاحین الشریعین: ج 2، ص 342. البدایه و النهایه: ج 5، ص 326)

ماریه دختر شمعون قبطی بود که همراه با خواهرش شیرین و یک خواجه که برادر ماریه به نام ماپور بود و هزار مثقال طلاو بیست جامه حریر و درازگوشی به نام یعفور و قاطری به نام دلدل، در سال هفتم از سوی پادشاه اسکندریه به رسم هدیه خدمت رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله فرستاده شد.

پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله ماریه را به همسری خود برگزید، و در محله «عالیه» که آن را «مشربه ام ابراهیم» می گویند منزلی برای آن حضرت تهیه کرد و خداوند جناب ابراهیم

علیه السّلام را از این بانو به آن حضرت عنایت فرمود.

حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام به خاطر ولادت ابراهیم علیه السّلام بسیار اظهار سرور می فرمود و به آنان خدمت می نمود، و بدین جهت عایشه از حضرت امیر المؤمنین بسیار ناراحت و ملول بود.

(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید: ج 9، ص 195)

از عایشه نقل شده که می گفت: «من به ماریه حسد می بردم، چون زنی بسیار زیبا بود.

(ریاحین الشریعه: ج 2، ص 342. الطبقات الکبری: ج 8، ص 213. الاصابه: ص 311)

سرانجام این حسادت باعث شد که تهمتی به جناب ماریه زد و آیه ای در تقبیح این کار عایشه نازل شد، که در تفاسیر شیعه و سنّی به تفصیل توضیح داده شده است. جناب ماریه بعد از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله در مدینه طیّبه رحلت فرمود.