تفسیر مردان (آیاتُ الرِّجالِ فِی الْقُرآن) بررسیمجموعه‌آیات مربوط به «مردان» درقرآن کریم «جلد دوم» صفحه 300

وَ يَـــزِيـــدَهُـــمْ مِـــنْ فَضْلِـــــهِ

و از فــزونبخشـي خــويش بر پــاداش آنــان بيفـــزايد.

وَاللّهُ يَرْزُقُ مَنْ يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ.

و اين شگفت‌انگيز هم نيست؛ چراكه پاداش به حساب و حسابرسي است و بخشايش و كرامت بدون حساب است و خــدا هر كســي را بخواهد و شايسته بداند از راه فزونبخشي و كرامت خويش بي‌حساب روزي مي‌بخشد و از نعمتها و موهبتهاي خــــود بهــــره‌ورش مــي‌ســازد.

تفسير مردان (329)

صفات دوازده‌گانه مردان شايسته

وَ عِبــادُ الرَّحْمــنِ الَّــذينَ يَمْشُــونَ عَلَــي الاَْرْضِ هَــوْنــا وَ اِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاما

بندگان خاص خداوند رحمن آن‌ها هستند كه با آرامش وبي‌تكبر بر زمين راه مي‌روند و هنگامي كه جاهلان آن‌ها را مخاطب سازند به آن‌ها سلام مي‌گويند ( و با بي‌اعتنايي و بــزرگــواري مي‌گذرند ).(63 / فرقان)

شرح آيه از تفسير نمونه

« هَوْنَ » مصدر است و به معني نرمش و آرامش و عدم تكبر مي‌باشد. آيات 63 تا 74 دوازده صفت از صفات ويژه بندگان خاص خدا آنان را بيان مي‌كند كه بعضي به جنبه‌هاي اعتقادي ارتباط دارند و برخي اخلاقي و پاره‌اي اجتماعي ، قسمتي جنبه فردي دارد و بخش ديگري جمعي است و روي‌هم رفته مجموعه‌اي است از والاترين ارزش‌هاي انساني. نخستين توصيفي كه از « عِبادُ الرَّحْمنِ » شده است ، نفي كبر و غرور و خودخواهي است كه درتمام اعمال انسان و حتي در كيفيت راه رفتن او آشكار مي‌شود زيرا ملكات اخلاقي هميشه خود را در لابلاي اعمال و گفتار و حركات انسان نشان مي‌دهند، تا آن‌جا كه از چگونگي راه رفتن يك انسان مي‌توان با دقت و موشكافي به قسمت قابل توجهي از اخلاق او پي‌برد. در حديث جالبي از پيامبر صلي‌الله‌عليه‌و‌آله مي‌خوانيم كه روزي از كوچه‌اي عبور مي‌كردند جمعي از مردم را در يك نقطه مجتمع ديدند ازعلت آن سؤال كردند عرض كردند ديوانه‌اي است كه اعمال جنون‌آميز و خنده‌آورش مردم را متوجه خود ساخته آن‌هارا به سوي خود فراخواند و فرمود : مي‌خواهيد ديوانه واقعي را به شما معرفي كنم ؟ همه خاموش بودند و با تمام وجودشان گوش مي‌دادند. فرمود : « اَلْمُتَبَخْتِرُ في مَشْيِه ، اَلنّاظِرُ في عِطْفَيْهِ ، اَلْمُحِرِّكُ جَنْبَيْهِ بِمِنْكَبَيْهِ الَّذي لايُرْجي خَيْرُهُ وَ لا يُؤْمَنُ شَرُّهُ ، فَذلِكَ الْمَجْنُونُ وَ هذا مُبْتَلًي : كسي كه با تكبر و غرور راه مي‌رود و پيوسته به دوطرف خود نگاه مي‌كند ، پهلوهاي خود را با شانه خودحركت مي‌دهد ( غير از خود نمي‌بيند و انديشه‌اش از خودش فراتر نمي‌رود )