آینه ایام : ایام در آینه آیات، روایات، تاریخ، اشعار و نکات ویژه مدیران و فرماندهان صفحه 175

ص:182

1- 382. تفسیر منهج الصّادقین: 32.

2- 383. صحیفه نور 5: 179.

3- 384. صحیفه نور 5: 159.

24 آبان

درگذشت علامه طباطبایی رحمه الله (1360 هجری شمسی)

علاّمه سیّد محمّد حسین طباطبایی رحمه الله بزرگترین مفسّرِ قرآن و فیلسوف در عصر کنونی بود. ایشان در 1281 شمسی در تبریز در خاندان عالم پرور دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را از نُه سالگی - که پدر و مادر خود را از دست داده بود - شروع کرد. در 16 سالگی به تحصیل علومِ دینی همّت گماشت. در مدّتِ هفت سال سطح فقه و اصول و یک دوره فلسفه و کلام را آموخت. وی در سال 1304 برای تکمیل تحصیلات خود عازم نجف اشرف شد و ضمن کسب علوم و تهذیب نفس موفق به نگاشتن شش رساله در موضوعات فلسفی می شود. علاّمه مهمترین استاد خود را در سیر و سلوک میرزا علی قاضی طباطبایی می داند. در سال 1314 به تبریز باز می گردد و حدود ده سال در آنجا رحل اقامت می افکند. در فروردین 1325 بدلیل ناامن بودن تبریز (در پی حضور نیروهای شوروی و آشوبهای ایجاد شده) عازم قم می شود و براساس نیازهای جامعه برنامه درسی خود را در دو زمینه تفسیر قرآن کریم و فلسفه متمرکز می کند و در ضمن، به امور اخلاقی و تزکیه نفسِ طلاّب بها می دهد. از فعالیت های ارزشمند دیگر علّامه طباطبایی تربیت شخصیت های بزرگ همچون استاد مطهّری، شهید بهشتی، امام موسی صدر، استاد جوادی آملی، علاّمه حسن زاده آملی و … دانست. به علاوه دارای بیست جلد کتاب در علوم مختلف دینی است. سرانجام علامه پس از هشتاد سال عمر بابرکت به دنبال یک کسالت طولانی در 24 آبان 1360 چشم از جهان فرو بست.

ثواب قلم عالمان

«پیامبرصلی الله علیه وآله: إنَّ مِدادَ العُلماءِ فِی المِیزانِ أثقَلُ مَن دَمِ الشُّهَداءِ و أکثَرَ ثَواباً یَومَ القِیامَهِ(1)

در روز قیامت، مداد عالمان در ترازو از خون شهیدان سنگین تر، و پاداشش بیشتر است».

مقامات معنوی

شهید مطهّری درباره علّامه طباطبائی رحمه الله فرموده اند: «حضرت آقای طباطبایی از نظر کمالات روحی به حد تجرد برزخی رسیده اند و می توانند صور غیبی را که دید افراد عادی از مشاهده آنها ناتوان است، مشاهده کنند».(2)