آینه ایام : ایام در آینه آیات، روایات، تاریخ، اشعار و نکات ویژه مدیران و فرماندهان صفحه 322

ص:329

1- 725. داستان هایی از مردان خدا، میر خلف زاده: 69.

2- 726. صحیفه نور 6: 101.

3- 727. صحیفه نور 13: 233.

4- 728. صحیفه نور 16: 231.

1 ربیع الاول

هجرت پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم از مکّه به مدینه

پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله در شب پنج شنبه، اوّلِ ماه ربیع الاوّل سال چهاردهم بعثت به فرمان الهی هجرت تاریخ ساز خود را از مکّه به یثرب که بعدها به مدینه الرّسول لقب یافت، آغاز نمود. در این شب، حضرت علی علیه السلام شجاعانه در بستر پیامبرصلی الله علیه وآله آرمید که به همین دلیل آن را لیله المبیت می نامند. پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم پس از سه روز توقّف در غار ثور رهسپار مدینه شد. ایشان در این سفر، نخستین مسجد اسلام را تأسیس کرد و در میان قبیله بنی سالم بن عوف اوّلین نماز جمعه را اقامه فرمود. این هجرت به دلیل اهمیت زیادش، مبدأ تاریخِ مسلمانان گردید.

هجرت پیامبرصلی الله علیه وآله

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ما لَکُمْ إِذا قیلَ لَکُمُ انْفِرُوا فی سَبیلِ اللَّهِ اثَّاقَلْتُمْ إِلَی الْأَرْضِ أَ رَضیتُمْ بِالْحَیاهِ الدُّنْیا مِنَ الآْخِرَهِ فَما مَتاعُ الْحَیاهِ الدُّنْیا فِی الآْخِرَهِ إِلاَّ قَلیلٌ* إِلاَّ تَنْفِرُوا یُعَذِّبْکُمْ عَذاباً أَلیماً وَ یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ وَ لا تَضُرُّوهُ شَیْئاً وَ اللَّهُ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدیرٌ* إِلاَّ تَنْصُرُوهُ فَقَدْ نَصَرَهُ اللَّهُ إِذْ أَخْرَجَهُ الَّذینَ کَفَرُوا ثانِیَ اثْنَیْنِ إِذْ هُما فِی الْغارِ إِذْ یَقُولُ لِصاحِبِهِ لا تَحْزَنْ إِنَّ اللَّهَ مَعَنا فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکینَتَهُ عَلَیْهِ وَ أَیَّدَهُ بِجُنُودٍ لَمْ تَرَوْها وَ جَعَلَ کَلِمَهَ الَّذینَ کَفَرُوا السُّفْلی وَ کَلِمَهُ اللَّهِ هِیَ الْعُلْیا وَ اللَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ؛(1) ای کسانی که ایمان آورده اید! چرا هنگامی که به شما گفته می شود: «به سوی جهاد در راه خدا حرکت کنید!» بر زمین سنگینی می کنید (و سستی به خرج می دهید)؟! آیا به زندگی دنیا به جای آخرت راضی شده اید؟! با اینکه متاع زندگی دنیا، در برابر آخرت، جز اندکی نیست! * اگر (به سوی میدان جهاد) حرکت نکنید، شما را مجازات دردناکی می کند، و گروه دیگری غیر از شما را به جای شما قرار می دهد و هیچ زیانی به او نمی رسانید و خداوند بر هر چیزی تواناست! * اگر او را یاری نکنید، خداوند او را یاری کرد (و در مشکل ترین ساعات، او را تنها نگذاشت) آن هنگام که کافران او را (از مکّه) بیرون کردند، در حالی که دومین نفر بود (و یک نفر بیشتر همراه نداشت) در آن هنگام که آن دو در غار بودند، و او به همراه خود می گفت: «غم مخور، خدا با ماست!» در این موقع، خداوند سکینه (و آرامش) خود را بر او فرستاد و با لشکرهایی که مشاهده نمی کردید، او را تقویت نمود و گفتار (و هدف) کافران را پایین قرار داد، (و آنها را با شکست مواجه ساخت) و سخن خدا (و آیین او)، بالا (و پیروز) است و خداوند عزیز و حکیم است!*»