آینه ایام : ایام در آینه آیات، روایات، تاریخ، اشعار و نکات ویژه مدیران و فرماندهان صفحه 39

ص:46

1- 73. کحل البصر: 124.

2- 74. صحیفه نور 15: 154.

اردیبهشت

1 اردیبهشت

در گذشتِ اقبال لاهوری (1317 هجری شمسی)

محمّد اقبال لاهوری، شاعر و مصلح بلند آوازه پاکستانی است. او که از اهالی پنجاب می باشد، در 22 فوریه 1873 (1252 ش) چشم به جهان گشود. بعدها با بروز استعدادهای خود به ویژه در زمینه شعر، شهرت فراوان یافت. وی پس از تحصیلات عالی در لاهور و نیز در اروپا به شغل وکالت پرداخت. علاوه بر این در فعالیت های سیاسی شرکت مؤثر داشت. به لحاظ علاقه ای که به «فلسفه خودی» داشت، همواره کوشش می کرد عظمت ها و شایستگی های امت مسلمان را در اشعار و سخنرانی هایش بازگو کند و مسلمانان را از غرب گرایی برحذر می داشت. از این رو او را از مصلحان و بیدار گران مسلمان می شناسند. کتاب های اسرار خودی و رموز بی خودی، زبور عجم، پیام مشرق و جاوید نامه از آثار اقبال لاهوری است.

مؤمنِ آل فرعون

«وَیَا قَوْمِ مَا لِی أَدْعُوکُمْ إِلَی النَّجَاهِ وَتَدْعُونَنِی إِلَی النَّارِ* تَدْعُونَنِی لِاَکْفُرَ بِاللَّهِ وَأُشْرِکَ بِهِ مَا لَیْسَ لِی بِهِ عِلْمٌ وَأَنَا أَدْعُوکُمْ إِلَی الْعَزِیزِ الْغَفَّارِ* لَا جَرَمَ أَنَّمَا تَدْعُونَنِی إِلَیْهِ لَیْسَ لَهُ دَعْوَهٌ فِی الدُّنْیَا وَلَا فِی الْآخِرَهِ وَأَنَّ مَرَدَّنَا إِلَی اللَّهِ وَأَنَّ الْمُسْرِفِینَ هُمْ أَصْحَابُ النَّارِ* فَسَتَذْکُرُونَ مَا أَقُولُ لَکُمْ وَأُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَی اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ؛(1)[مؤمن آل فرعون گفت:] ای قوم من! چرا من شما را به سوی نجات دعوت می کنم، امّا شما مرا به سوی آتش فرا می خوانید؟! * مرا دعوت می کنید که به خداوند یگانه کافر شوم و همتایی که به آن علم ندارم برای او قرار دهم، در حالی که من شما را بسوی خداوند عزیز غفّار دعوت می کنم! * قطعاً آنچه مرا به سوی آن می خوانید، نه دعوت (و حاکمیّتی) در دنیا دارد و نه در آخرت؛ و تنها بازگشت ما در قیامت بسوی خداست؛ و مسرفان اهل آتشند! * و بزودی آنچه را به شما می گویم به خاطر خواهید آورد! من کار خود را به خدا واگذارم که خداوند نسبت به بندگانش بیناست!»

امتحان در جهاد

«أَمْ حَسِبْتُمْ أَن تُترَکُوا وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِینَ جَاهَدُوا مِنکُمْ وَ لَمْ یَتَّخِذُوا مِن دُونِ اللَّهِ وَ لا رَسولِهِ وَ لا الْمُؤْمِنِینَ وَلِیجَهً وَ اللَّهُ خَبِیرُ بِمَا تَعْمَلُونَ؛(2) آیا گمان کردید که (به حال خود) رها می شوید در حالی که هنوز کسانی که از شما جهاد کردند، و غیر از خدا و رسولش و مؤمنان را