کتابخانه بالقرآن

چکامه همدلی 2: نگارینه ای مانا در گفتار مجری و زیرنویس های تلویزیونی (مناسبت های ملی، بین المللی) صفحه 17

صفحه 17

ص:19

سالیاد معراج خورشید خون گرفته زندان های حزب بعث، شهید سید محمّد باقر صدر و خواهرش بنت الهدی را جاوید می داریم.

ب. شهادت شهید مرتضی آوینی (20 فروردین 72)

گفتار مجری

گروه، آماده است تا از چشم شیشه ای دوربین، نگاه های عاشق ملّت را به مهمانی سینه سرخان مهاجر برد و روایت گران فتح، آسمانِ دیده ها را بارانی کنند. منطقه از دشمنی و کینه، مین گذاری شده است. سید، در افق می نگرد و یکی از این مین ها که میوه ای تلخ، از هشت سال هجوم بی امان است، سکوی پرواز او می شود. نگاه ها، تیره می شوند. زمین و آسمان پیش چشم ها سیاه می گردند و سید بر زمین، نقشی از خون و خاطره باقی می گذارد. شهادت همسفر قافله عشاق، شهید سید مرتضی آوینی را تسلیت می گوییم.

قلم، بیانگر اندیشه شکوفای تو بود و نگاه عمیق دوربین، در امتداد نگاه تو به مسیر خون گرفته شهادت می نگریست. روایت فتح، شب های جمعه، روایتخاطره پر شکستگانی بود که در حریم قدسی شهادت در طواف بودند. هنوز صدای گرم تو، ما را به مهمانی خاطرات روزهای خاک و خون می برد و تداعی گر حماسه هشت بهار، از خود گذشتگی است. هنوز هم نبض شب های جمعه به یاد معبری که به سوی آسمان گشودی و طلسم ماندن و رکود را شکستی بی قرار است. چشم هایمان به یاد تو و همه سرخ پوشان می سوزد و از چاه دل، اشک بیرون می کشد. نامت زنده، یادت گرامی و راهت پر رهرو باد!

عروج خونین تو، هوس پرواز را در دل کبوترهایی که آرزوی پرواز را از یاد