چکامه همدلی 2: نگارینه ای مانا در گفتار مجری و زیرنویس های تلویزیونی (مناسبت های ملی، بین المللی) صفحه 5

ص:7

حمله به مدرسه فیضیه (2 فروردین)

حمله به مدرسه فیضیه (2 فروردین)

گفتاری مجری

تاریخ آن روز را به خوبی به خاطر دارد. روزی که کبوتران قدسی حریم اهل بیت، در یورش خود فروختگان رژیم، آماج حمله پنجه های کثیف شدند. روزی که در و دیوار مدرسه فیضیه، با خون این کبوتران سرخ بود و حرمت محیط امن آن، زیر چکمه های سیاه، شکسته شد. سالروز فاجعه حمله رژیم پهلوی به مدرسه فیضیه را به همه شاگردان مکتب اهل بیت علیهم السلام تسلیت عرض می کنیم.

روز شهادت امام صادق علیه السلام بود. شهر خون و قیام سیاهپوش شده بود و شاگردان مکتب جعفری، سوگوار پیشوای نهضت خود بودند. فیضیه، نوحه خوانِ این مصیبت شده بود و اشک سوگواران و دوستداران از دیده به دامن، فرو می چکید که حمله ای ناجوانمردانه آغاز شد. و خفاش گونه، به داخل محیط علم و معرفت یورش می برند. عطر معنویتی که از حجره های قدیمی، به حیاط روحانی مدرسه طراوش کرده بود، زیر دست و پا له می شود و فیضیه لباس سیاه دیگری برتن می کند. سالروز این یورش ناجوان مردانه و در خون غلطیدن شاگردان مکتب امام صادق علیه السلام را به امام زمان عج الله تعالی فرجه الشریف تسلیت عرض می نماییم.

ای بارگاه علم اندوزی و صفا! ای مدرسه توحید! ای فیضان معرفت! ای فیضیه! تو یادگار روزهای پیروزی خون بر شمشیری! تو یادگار حماسه روح خدا در قلب امتی! تو خاستگاه ناله های شب و نیمه شب روح اللهی! تو حریم علم و فقاهت و معنویتی! در چنین روزی حریمت را شکستند و حوض آبیِ وضویت را با شهد شهادت، رنگین نمودند و بیرحمانه، تقدس شب زنده داری هایت را با صدای چکمه های سیاه ویران ساختند. هنوز نام تو، یادآور انفجار نور است. تو