چکامه همدلی 2: نگارینه ای مانا در گفتار مجری و زیرنویس های تلویزیونی (مناسبت های ملی، بین المللی) صفحه 62

ص:64

بی قراری و شب زنده داری های توست.

ای سبز پوش نیروی انتظامی! ای سرباز گمنام و فداکار! ای دلاور مرد فتنه ستیز! اگر چشمان بیدار و گام های پرطنین و استوار تو نبود، شهر هرگز روی آسایش نمی دید و در مرداب فساد و تباهی فرو می رفت؛ اما دیدگان هوشیار تو در روز حادثه، راه را بر همه فتنه جویان بسته، چهره شهر را از آلودگیِ سوداگران و تباهیدوستان پاک می کند. دیدگان بیدار و دستان پر تلاش و توانای تو، شایان ستایش قدردانی است. این روزها بهانه ای برای قدردانی از حماسه های شبانه روزی توست تا از نام بلندت، پرده بردارند و بیداری تو را تحسین کنند. نامت هماره بر حماسه و راهت همراه نسیم های بهشتی باد.

نگاه های معصوم شهر، آمدن آن سبزپوشِ بلند قامت را انتظار می کشید. تا به غائله ها، پایان دهد و به آشوب ها، سامان، انتظار آن دلیر را، آن استوار را، هم او که ستاره ها بر شانه های او روییده بودند و آسمان برای قدردانی از فداکاری اش، بر پیشانی او، بوسه می زند. باید او می آمد تا به هرج و مرج پایان دهد و چشم فتنه را از حدقه بیرون کشد؛ آشوب طلبان، از نامش فراری بودند و هرج و مرج خواهان، فرصت جان به در بردن، از زیر چکمه های پولادین او را نمی یافتند؛ نگاهش برق در تاریکی موریانه های تباهی می جهاند و لبخندش روح شهر را نوازش می داد او نگهبان مرزهای آسودگی و امنیت بود! او برادر من بود. او دلاور نیروی انتظامی بود. هفته نیروی انتظامی را به دلاوران سبزپوش آن، تبریک و تهنیت عرض می کنیم.

ای تندیس بیداری! ای استوره هوشیاری! ای اسوه وطن دوستی و آیین پرستی! ای سرو سرافراز نیروی انتظامی! تو را می ستایم که بی هیچ دریغی، نگهبان دین و ملّتی. تو را می ستایم که چون سیمرغی بلند آشیان، کلاغ های سیاه و خاکستری آشوب را از کشت زارهای وطن می رمانی. تو که جوانان، این سرمایه های فردا را