چکامه همدلی 2: نگارینه ای مانا در گفتار مجری و زیرنویس های تلویزیونی (مناسبت های ملی، بین المللی) صفحه 85

ص:87

درگاه الهی رفیع تر باد، استاد بزرگ دانشگاه شیعه و مجتهد سِتُرگ وادی علم و عمل بود. نامش که یاد آور علم و معرفت است همیشه زنده، و یادش از خزان فصل های تاریخ دور باد.

آیه اللّه العظمی مرعشی نجفی، از فروزنده ترین ستارگان حوزه علمیه قم بود که آوازه علم و عرفانش، آفاق را پر کرده است. در بهار جوانی و طراوت عمر، هرگز عملی خلاف آداب، از او سر نزد. او، همه روزهای بهاری عمر خود را صرف دانش اندوزی نمود. هرگاه نشانی از علم، می یافت و روزنه ای از نور، به رویش گشوده می شد، بی درنگ، به سویش می شتافت و دل در تابش آن نورانیمی ساخت. شب ها، جز اندکی نمی خوابید و پیش از بیداری آفتاب، برمی خاست و به بزم دانش می رفت. سالروز درگذشت این آفتاب دانایی و گنجینه پارسایی را تسلیت می گوییم.

مرحوم آیه اللّه مرعشی نجفی، در طول هفتاد سال تدریس و پرتو فشانی در حوزه های علمیه، بزرگانی چون آیه اللّه غفاری، سید مصطفی خمینی، مرتضی مطهری، محمّد مفتح، صدوقی، طالقانی، شیخ جواد تبریزی و بسیاری دیگر از ستارگان درخشان علم و عرفان و شهادت را تربیت نمود، و مجموعه های گران بهایی از دانش و بینش را به زینت طبع آراست، و برگ های زرین بسیاری را بر کتاب کهن دانش و علوم اسلامی افزود. سلام و درود خدا بر این اسطوره بزرگ پارسایی و تندیس بی نظیر دانایی!

شصت سالِ تمام، نخستین زائر کریمه اهل بیت علیهم السلام بود و سحرگاهان پیش از گشوده شدن درهای حرم نورانیِ او، پشت در به انتظار می ایستاد. او، نخستین امام جماعت حرم حضرت معصومه بود. در سرمای زمستان، برف های مسیر نمازگزاران را کنار می زد و نخستین کسی بود که برای اقامه نماز صبح، در حرم حاضر می شد. بی کرانی از محبت اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام بود و