فصلنامه اشارات - شماره 17 صفحه 22

ص:28

روز مادر

یادداشت حوا

رقیه ندیری

مادر هستی یا نامادری؟

دوست داری مادر چه کسی باشی؟ مادر بچه هایت؟ مادر پدر و مادرت؟ مادر اقوام؟ مادر خودت؟ مادر خانه و زندگی ات؟ مادر دلهره ها و نگرانی هایت؟ کدام یک از اینها را به فرزندیِ خودت پذیرفته ای؟ وقتت را بیشتر برای کدام یک از این موارد صرف می کنی؟

مادرِ غم و غصه هستی یا مادر شادی و امید؟ کدام را بیشتر از همه پرورش می دهی؟ مادر لباس هایت هستی یا مادر سرویس طلا و جواهرت؟ در حق دکور خانه و زندگی ات چقدر مادری می کنی؟ اصلاً مادری کردن را بلدی؟ باید و نباید هایش را می دانی؟ می دانی عاطفه و تعقل را به چه نسبتی باید خرج کنی؟ خشم و قهر و تشر را تا چه حد مصرف می کنی؟

تا به حال برای خودت هم مادری کرده ای؟ مثلاً در اوج کار برای فرزندانت، برای خودت هم دل سوزانده ای؟ حالا که قرار است نردبان ترقی فرزندانت باشی، تا چه اندازه از خودت گذشته ای؟ از خودت گذشته ای یا از خودت غافل شده ای؟ یا خودت هم پابه پای آنها بالا رفته ای تا در قله موفقیت کنار هم باشید. به نظر تو کدام بهتر است؟ اینکه کوه باشی و پشت فرزندانت باشی تا آنها به سلامت از تو عبور کنند و به موفقیت برسند، یا اینکه مثل مرشد های قدیم دست فرزندانت را بگیری و