فصلنامه اشارات - شماره 17 صفحه 97

ص:103

شعر

جان جانان

سید علی اصغر موسوی

ای از حضور عشق، وجود تو پیش تر

می خواهمت همیشه تو را، هرچه بیشتر

می خواهمت چنان که نفس، سوز و ساز را

می خواهمت، چنان که قفس، دشت باز را

می خواهمت، چنان که زمین، آفتاب را

می خواهمت چنان که عطش، جام آب را

می خواهمت چنان که تو را آسمانیان

می خواهمت چنان که تو را جمله جهان

می خواهمت به سان یقین در دل شهود

بر آب و آه و آتش و آیینه ات، درود!

می خواهمت همیشه تو را، هرچه بیشتر

از عشق و از نماز و دعا، هرچه بیشتر

آن گونه ام که اشک، مجال نیاز را

آن گونه ام که شرم، تماشای ناز را

آن گونه ام که شوق، پگاهِ سپیده را

آن گونه ام که ذوق، نگاهِ دو دیده را