مناسبت های شمسی در قرآن صفحه 81

ص:101

کشاورز حقیقی، خداست

کشاورز حقیقی، خداست

آیا آن چه را کشت می کنید، ملاحظه کرده اید. آیا شما آن را(بی یاری ما) زراعت می کنید، یا ماییم که زراعت می کنیم؟ اگر بخواهیم همانا خاشاکش می گردانیم. ولی پس در افسوس (و تعجب) می افتید. (و می گویید) ما زیان دیده ایم. (واقعه: 63 _ 67)

روشن است که کار انسان در زراعت تنها کشت است، ولی رویانیدن تنها کار خداست. انسان دانه ای را می افشاند و این خداوند است که در درون دانه، یک سلول زنده بسیار کوچک آفریده و هنگامی که در محیط آماده قرار گرفت، در آغاز، از مواد غذایی آماده در خود دانه استفاده می کند، جوانه می زند، و ریشه می دواند. آن گاه با سرعتی شگفت از مواد غذایی زمین یاری می گیرد و دستگاه های عظیم و آزمایشگاه های موجود در درون گیاه را به کار می اندازد و غوغایی برپا می کند. ساقه، شاخه و خوشه را می سازد و گاه از یک دانه، صدها یا هزاران دانه بر می خیزد. دانشمندان می گویند: تشکیلاتی که در ساختمان یک گیاه به کار رفته از تشکیلات موجود در یک شهر عظیم صنعتی با کارخانه های پرشمارش، شگفت انگیزتر و به مراتب پیچیده تر است. خداوند می تواند در یک لحظه تندباد مسمومی بفرستد که آن را پیش از بستن دانه ها خشک کند و درهم بشکند یا آفتی بفرستد که محصول از بین برود. اگر زارع حقیقی انسان ها بودند، این امور امکان نداشت. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید: «هیچ یک از شما نگوید: من زراعت کردم، بلکه بگوید کشت کردم».(1)