فصلنامه اشارات - شماره 101 صفحه 73

ص:72

پرده های باز آسمان

منسیه علیمرادی

شیشه آسمان را شکسته اند، تا تبلور حضور حق را همگان دریافت کنند.

بر خوان آمرزش ایزدی همه را می طلبند و عذاب را پشت کوه های اغماض انداخته اند.

پیامبر اکرم(ص): «مَن أحیی لَیلَهَ القَدرِ حُوِّلَ عَنهُ العَذابُ اِلَی السِّنَهِ القابِلَه؛ هر کس شب قدر را احیا بدارد، تا سال آینده عذاب از او برداشته می شود».(1)

به نامه های «العفوِ» هر جنبده ای، سیب معطّر بخشش تعارف می کنند؛

حتی به دستانی که چرک گناه، سیاهشان کرده و قلب هایی که تا حال از رحمت حق دور مانده.

ستارگان، تا صبح از گناه کاران نام نویسی می کنند؛ بشتابید که قلم عفو در دست خداوند می درخشد.

خردلی از کوه گناهاتان باقی نخواهد ماند؛ این سخن فخر دو عالم؛ محمد مصطفی(ص) است که «هر که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی شب قدر را به عبادت بگذراند، گناهان گذشته اش آمرزیده می شود».(2)

شب قدر است

فاطمه پهلوان علی آقا

شب قدر است، شب قدر و زمزمه نجوای خاموش دل ها؛ دیده هایی گریان و صورت هایی خیس  از باران پشیمانی.

شب قدر و کوله بارهایی بر دوش و رکودهایی همه در جنب و جوش...

شب قدر و سرود فرشتگان عرش در مطلع... إِنّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَهِ الْقَدْرِ ...

شب قدر و برتری هزار ماهه...