شفصلنامه اشارات - شماره 102 صفحه 1

زمزمه های آسمانی

نمی دانم چه بخواهم، تو برایم بخواه!

سیدمحمود طاهری

پروردگارا! مرا چون خورشید، روشنایی ده و گرمابخش؛ مرا چون مهتاب و ستارگان، نوازش گر چشمان دیگران در تاریکی ها، مانند دریا زلال و پاکیزه، همچون ابر بهار، لطیف و سایه گستر و چون شاخه ای گل، زیبا و عطرآگین قرار ده!

خدای من! نمی دانم چه بخواهم؛ تو برایم بخواه که می دانم بهترین ها را برایم اراده خواهی کرد.

ای محبوب لایزال! مرا آینه دار اسما و صفاتت قرار ده، تا چون تو از بدی های دیگران درگذرم؛ چون تو به همگان فیض برسانم و همانند تو بر عیب های دیگران پرده پوشم.

شیدایم کن!

خدای من! چشمانی گریان عطایم کن تا با آن، دل خود را شست وشو دهم و آن گاه، تو را به تماشا بنشینم.

معبود من! دلم را از دو حسرت بی ثمر پاک بدار؛ حسرت چیزهایی که ندارم و حسرت آنچه از دست داده ام.