فصلنامه اشارات - شماره 103 صفحه 2

صفحه 2

ص:1

سرافرازی در این مسیر را نصیبمان کرده باشی.

و به مدد لطف خویش، رزق حلال را در دست رس لحظاتمان قرار ده که تنها به نور ایمان به تو، عافیت و رستگاری ممکن خواهد شد.

خواهش

م. طلوع

الها!

توان مندی مستمندم(1) و در زندان حاجت هایم دربندم.

وای بر من اگر دَرِ رحمتت به رویم ببندند و مرا سوی کویت ره ندهند. پس، روی به کدامین کس آرم و دل به که بسپارم؟ چه جز تو فریادرسی ندارم.

پروردگارا! دلی آرزومندِ بخشایشت دارم و به الطاف بی کرانت فراوان امیدوارم؛ دستم از دامان دیگران بدار و مرا، دمی به خویش وامگذار.

مرا ببخشای اگر جز به درگاهت روی آوردم و دست نیاز به سوی غیر تو دراز کردم.

یارا!

تمامت عمرم غفلت بود و حسرت و حرمان!(2)

و ره آوردش: دوری از رحمت تو، ای خدای رحمان.

اینک که باز آمده ام، مرا از درگاهت مران و به حق مقربان بارگاهت، دل و جانم به نور عترت و قرآن، زنده گردان.

جانا!

جوانی ام را به مستی و هجران از تو از دست دادم. بندگی ات را وانهادم؛ دست به کاری نزدم و آنی به خود نیامدم.

آه، چه آسان به دام ناتوانی درافتادم...

از هر چه جز خودم، آزادم نما و به بندگی ات سرفرازم فرما.

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه