فصلنامه اشارات - شماره 103 صفحه 53

صفحه 53

ص:52


1- [1] . زادگاه میرزای بزرگ، در مرکز استان گیلان.
2- [2] . مدرسه علمیه محمودیه تهران.
3- [3] . تخلص شعری میرزا کوچک خان.
4- [4] . مراکز نظامی و اقتصادی نهضت جنگل.
5- [5] . همان.
6- [6] . از شاعر معاصر: جلیل واقع طلب.
7- [7] . نشریه ای هفتگی با چاپ سنگی؛ حاوی افکار و گزارش عملیات جنگلی ها.
8- [8] . مصراعی از دو بیتی میرزا کوچک، که به شیخ یونس نجفی گیلانی، روحانی شهید رشت، تقدیم کرد.
9- [9] . کوهی در گیلان.

چاووش جنگل، با دلی دریایی، در آغوش جنگل آرام گرفت؛ اما هرگز خاموش نشد و از دفتر منقوش جنگل، فراموش نشد. میرزای بزرگ، هرگز نمرد؛ تنها تفنگش را به قاصدان صبح و وارثان خاک و خون و حماسه سپرد. یاد او در شهر شالی کاران و همسایگان دریا و باران و دیدگان سبز شالیزاران هنوز ترانه می خواند و ردّ خونش در «سلیمان داراب»(1) تا «یوم الحساب» می ماند.

بال پرواز، اگر نه، پری هست

«کوچک» و «کوچکِ» دیگری... هست(2)

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه