فصلنامه اشارات - شماره 104 صفحه 104

صفحه 104

ص:103

روز تجلیل از اسرا و مفقودین

اشاره

یک شنبه

30 دی 1386

11 محرم 1429

20.Jan.2008

آزادگی؛ هم اجر شهادت

رزیتا نعمتی

پرندگان که به آشیانه باز می گشتند، حدیث آفتاب را سرودند و لبخند، هدیه ای بود بر لب هاشان تا ثابت کنند عقابان در قفس نیز طبیعت پرواز و آزادگی خویش را از دست نخواهند داد.

برای آنها که باورهای بزرگ دارند، هرگز دنیا کوچک نخواهد بود؛ زیرا شما با اختیار خویش به آستانه شهادت آمدید و پاهایی که بوی درختان بهشتی می دهد، زمین را با بازگشت خویش، پر از ترنم ملکوت می کند.

گرچه رفیقان همسفر به آسمان ها پریدند، ولی شمایان ردای شیدایی بر دوش، سال های دوری را لحظه به لحظه شهید شدید تا سرخی عشق را به فرش خاک وطن بازگردانید.

هنوز مادری چشم انتظار، انتهای کوچه را می کاود و پس از سال های نومیدی، به آسمان می نگرد. آنجا که مأوای عاشقانه پرواز است، عقل، پای دویدن با تو را ندارد.

آنجا که پوتین پوسیده ات، هنوز پای تو را در خود جای داده است و این تنها یادگار را در تابوتی سبک وزن برای مادرت هدیه می آورد، عرش، تاب کشیدن نام تو را ندارد.

کتابخانه بالقرآن کتابخانه بالقرآن
نرم افزار موبایل کتابخانه

دسترسی آسان به کلیه کتاب ها با قابلیت هایی نظیر کتابخانه شخصی و برنامه ریزی مطالعه کتاب

دانلود نرم افزار کتابخانه