داستانهایی از گریه بر امام حسین (ع )جلداول صفحه 4

این اوراق آغشته به تحریر را که در مقابل می خوانید ((ثواب گریه و تاریخچه گریه و روضه بر امام حسین (ع ) است )) که برای ما روشن می کند که عزاداری و روضه و گریه برای امام حسین (ع ) از زمان حضرت آدم بوده نه از زمان صفویها که یکسری آدمهای کج فکر می گویند : روضه خوانی از زمان صفویها بوده که آنها درست کرده اند .

با تحقیق و بررسی هایی که به عمل آمده از زمان آن حضرت (آدم ) بوده و اولین روضه خوان حضرت جبرئیل (ع ) و اولین گریه کن حضرت آدم بوده تا الا ن .

انشاءالله خدا همگی ما را جزو گریه کنندکان حضرت اباعبدالله قرار دهد و اگر هم این جزو (داستانهایی از گریه بر امام حسین جلد اول ) ثوابی داشته باشد ، آن رابه روح امام راحل ، شهدا ، علما ، بزرگان ذوالحقوق ، همچنین برادر شهیدم آشیخ احمد میرخلف زاده هدیه می نمایم .

السلام علیکم و رحمه الله .

نوکر و روضه خوان آستان حسین آل محمد(ص )

علی میرخلف زاده

گریه حضرت آدم

وقتی که حضرت آدم (ع ) از بهشت بیرون شد از کاری که کرده بود و از فراق حوا و بهشت ، آنقدر گریه کرد ، که روی صورتش دو شیار مثل جوی درست شد و اشک چشمش از آن جاری می شد که پرنده ها از آن میآشامیدند .

و تا چهل سال این گریه ادامه داشت ، و از کرده خود پشیمان و تائب بود . و توبه کرد . خداوند متعال توبه

او را پذیرفت و حضرت جبرئیل (ع ) را فرستاد که کلماتی به حضرت آدم (ع ) بیاموزد و آن کلمات همان بود که قبلا در عرش دیده بود .