فلسفه عزاداری صفحه 120

1- 185. سوره یوسف، آیه 85.

2- 186. تفسیر طبری، ج 13، ص 32.

3- 187. السیره الحلبیّه، ج 3، ص 105.

بکائه علی حمزه، وضعه فی القبله، ثم وقف علی جنازته و انتحب ای شهق حتی بلغ به الغشی»؛(1) «ما گریه رسول خداصلی الله علیه وآله را به مانند گریستن پیامبرصلی الله علیه وآله برحمزه ندیدیم. حضرت او را به طرف قبله نمود، آن گاه بر بالین جنازه او ایستاد و صیحه ای زد که نزدیک بود بیهوش شود.»

4 - گریه رسول خداصلی الله علیه وآله بر عترتش

ابن ابی شیبه به سندش از ابن مسعود نقل کرده که گفت: روزی نزد رسول خداصلی الله علیه وآله بودیم، ناگهان جماعتی از بنی هاشم آمدند، چون حضرت آنان را مشاهده کرد چشمانش گریان شده، رنگش تغییر کرد. به او عرض کردم: ما در صورت شما چیزی مشاهده می کنیم که برای شما ناراحت کننده است؟ حضرت فرمود: «انّا اهل بیت اختار اللَّه لنا الآخره علی الدنیا، و انّ أهل بیتی سیلقون بلاء»؛(2) «همانا ما اهل بیتی هستیم که خداوند برای ما آخرت را بر دنیا انتخاب کرده است. و همانا زود است که اهل بیتم را بلا فرا رسد.»

5 - گریه پیامبرصلی الله علیه وآله بر جدّش عبدالمطلّب

ام ایمن می گوید: «انا رأیت رسول اللَّه صلی الله علیه وآله یمشی تحت سریره - ای عبدالمطلب - و هو یبکی»؛(3) «رسول خداصلی الله علیه وآله را مشاهده کردم که زیر تابوت عبدالمطلّب در حالی که می گریست حرکت می کرد.»