فلسفه عزاداری صفحه 122

1- 191. صحیح بخاری، ج 2، ص 240، کتاب فضائل الصحابه، باب مناقب خالد.

2- 192. کامل ابن اثیر، ج 2، ص 90.

8 - گریه پیامبرصلی الله علیه وآله در سوگ مادرش

ابوهریره می گوید: «زار النبی صلی الله علیه وآله قبر امّه فبکی و ابکی من حوله»؛(1) «پیامبرصلی الله علیه وآله به زیارت قبر مادرش رفت و گریست و هر کسی را که در اطراف او بود نیز به گریه درآورد.»

9 - گریه پیامبرصلی الله علیه وآله بر فاطمه بنت اسد

روایت شده که پیامبرصلی الله علیه وآله بر فاطمه مادر حضرت علی علیه السلام نماز خوانده، او را در قبر گذارد و گریست. و فرمود: «جزاک اللَّه من امّ خیراً، فلقد کنت خیر امّ»؛(2) «خداوند تو را به جهت مادری - که در حق من کردی - جزای خیر دهد. به طور حتم تو خوب مادری بودی.»

10 - گریه پیامبرصلی الله علیه وآله بر عبداللَّه بن مظعون

حاکم به سندش از عایشه نقل می کند که: «انّ النبیّ صلی الله علیه وآله قبّل عثمان بن مظعون و هو میّت و هو یبکی»؛(3) «پیامبرصلی الله علیه وآله عثمان بن مظعون را در حالی که مرده بود بوسید و گریه کرد.»

11 - رخصت پیامبرصلی الله علیه وآله به گریستن

ابن مسعود و ثابت بن زید و قرظه بن کعب می گویند: «رخّص لنا فی البکاء»؛(4) «پیامبرصلی الله علیه وآله ما را به گریه هنگام مصیبت رخصت داد.»