فلسفه عزاداری صفحه 27

1- 22. ذخیره الدارین 170-182.

2- 23. درسی که حسین علیه السلام به انسان ها آموخت، ص 443، به نقل از او.

1 - «انّی لا أری الموت إلاّ سعاده، و الحیاه مع الظالمین إلاّ برماً»؛(1) «من در چنین شرایطی مرگ را جز سعادت و زندگی با ستمگران را جز رنج و نکبت نمی دانم.»

2 - «لیس الموت فی سبیل العزّ إلاّ حیاه خالده، و لیست الحیاه مع الذلّ إلاّ الموت الذی لاحیاه معه»؛ «مرگ در راه عزت جز زندگانی جاویدان نیست. و زندگانی با ذلّت جز مرگ نیست.»

3 - «ألا و إنّ الدعی ابن الدعی قد رکز بین اثنتین، بین السلّه و الذلّه و هیهات منّا الذلّه ...»؛ «آگاه باشید که زنازاده، پسر زنا زاده [ابن زیاد] مرا بین دو چیز مخیّر ساخته است. یا با شمشیر کشیده آماده جنگ شوم و یا لباس ذلت بپوشم و با یزید بیعت کنم، ولی ذلت از ما بسیار دور است.»

4 - « «إِنَّا للَّهِ ِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» و علی الاسلام السلام إذ قد بلیت الأمه براع مثل یزید»؛(2) «ما برای خدا و به سوی او رجوع خواهیم کرد. هنگامی که امت به رهبری مانند یزید مبتلا است باید با اسلام وداع کرد.»

5 - «... إنّی لم أخرج أشراً و لا بطراً و لا مفسداً و لا ظالماً، و إنّما خرجت لطلب الاصلاح فی أمه جدّی صلی الله علیه وآله، أرید أن آمر بالمعروف و أنهی عن المنکر و أسیر بسیره جدّی و ابی علی بن ابی طالب علیه السلام ...»؛(3) «من به جهت طغیان گری و ایجاد تفرقه بین مسلمین و فساد و ظلم قیام نکردم، بلکه برای اصلاح در