- مقدمه ناشر 1
- اشاره 3
- مفهوم شعائر 3
- تنوع شعائر 5
- الف - آیات شعائر 6
- بررسی ادلّه رجحان 6
- توضیح 6
- ب - آیات مشابه 8
- واگذاری تطبیق به عرف 11
- پاسخ به شبهات 13
- پاسخ 13
- اشاره 13
- 1 - ضرورت جعل از جانب شارع!! 13
- 2 - لزوم تفویض شریعت 14
- پاسخ 14
- 3 - لزوم تحلیل حرام و تحریم حلال!! 15
- پاسخ 15
- 4 - بازی با مسلّمات شریعت!! 16
- پاسخ 16
- 5 - تعمیم به تمام موارد 17
- پاسخ 17
- 6 - هتک حرمت مبانی اسلام و ارکان شریعت!! 18
- پاسخ 18
- 8 - به استهزا کشانده شدن شریعت!! 19
- پاسخ 19
- پاسخ 20
- فتاوای وهابیان 21
- برپایی مراسم جشن 21
- برپایی جشن، مظهر حبّ و بغض 23
- 1 - خداوند 23
- وجوب محبّت 23
- اشاره 23
- توضیح 23
- 2 - رسول خداصلی الله علیه وآله 24
- عوامل لزوم حبّ آل رسول علیهم السلام 25
- اشاره 28
- برپایی مراسم از دیدگاه قرآن 28
- الف) مقام ابراهیم علیه السلام 29
- ب) صفا و مروه 29
- ج) فدیه 30
- د) رمی جمرات 31
- برپایی مراسم از دیدگاه احادیث 36
- فواید برپایی مراسم 45
- بررسی اشکالات وهابیان 46
- اشکال دوم 46
- اشکال اوّل 46
- اشاره 46
- پاسخ 46
- پاسخ 46
- اشکال چهارم 47
- پاسخ 47
- پاسخ 47
- اشکال سوم 47
- پاسخ 49
- اشکال پنجم 49
- اشکال ششم 50
- پاسخ 50
- تألیفات درباره برپایی مراسم 51
- 1 - عزاداری و احیای فرهنگ عاشورا 53
- توضیح 53
- برخی از شعارهای حسینی 54
- 2 - ارتباط عاطفی امّت با اولیای الهی 55
- 3 - بهره برداری از جوّ معنوی مجالس 56
- 4 - اصلاح و ارشاد جامعه 57
- اشاره 57
- 1 - خداوند 58
- عزاداری از مظاهر حبّ و بغض 58
- کسانی که محبّت آن ها واجب است 58
- توضیح 58
- 3 - آل بیت پیامبرعلیهم السلام 59
- 2 - رسول خداصلی الله علیه وآله 59
- اهل بیت کیانند؟ 60
- دوستی اهل بیت در قرآن کریم 62
- دوستی اهل بیت علیهم السلام در روایات 63
- ادلّه خاص 67
- جلوه های حبّ در زندگی انسان 69
- اشاره 71
- توضیح 71
- مراتب گریه 71
- 1 - گریه ناشی از ارتباط و علاقه 72
- 2 - گریه ناشی از عقیده 72
- مراسم عزاداری و افسردگی 73
- 4 - گریه بر مظلوم 73
- اشاره 79
- توضیح 83
- الف - روایات شیعه 83
- ب - روایات اهل سنت 86
- الف - روایات عامه 88
- بررسی ادله مخالفین 88
- اشاره 88
- پاسخ 89
- ب - روایات اهل بیت علیهم السلام 90
- پاسخ 91
- اشاره 95
- ب - روایات عامّه 96
- سلسله کتاب های پیرامون وهابیت 101
1- 119. آنگاه هدایت شدم، ص 96-98.
حکم حضور در عزای اولیای الهی
اشاره
بخاری به سند خود از عایشه نقل می کند: «هنگامی که خبر شهادت زید بن حارثه و جعفر و عبداللَّه بن رواحه به پیامبرصلی الله علیه وآله رسید، حضرت در حالی که آثار حزن در صورتش نمایان بود وارد مسجد شد و در آنجا نشست».(1)
ابن هشام نقل می کند: «هنگامی که پیامبرصلی الله علیه وآله به مدینه بازگشت صدای گریه و نوحه را بر کشته شدگان شنید. آن گاه چشمان پیامبرصلی الله علیه وآله پر از اشک شد و فرمود: ولی حمزه گریه کننده ای ندارد. با شنیدن این سخن، زنان بنی اشهل آمدند و بر عموی رسول خداصلی الله علیه وآله گریستند».(2)