- مقدمه ناشر 1
- اشاره 3
- مفهوم شعائر 3
- تنوع شعائر 5
- بررسی ادلّه رجحان 6
- توضیح 6
- الف - آیات شعائر 6
- ب - آیات مشابه 8
- واگذاری تطبیق به عرف 11
- اشاره 13
- پاسخ به شبهات 13
- 1 - ضرورت جعل از جانب شارع!! 13
- پاسخ 13
- پاسخ 14
- 2 - لزوم تفویض شریعت 14
- 3 - لزوم تحلیل حرام و تحریم حلال!! 15
- پاسخ 15
- 4 - بازی با مسلّمات شریعت!! 16
- پاسخ 16
- 5 - تعمیم به تمام موارد 17
- پاسخ 17
- 6 - هتک حرمت مبانی اسلام و ارکان شریعت!! 18
- پاسخ 18
- 8 - به استهزا کشانده شدن شریعت!! 19
- پاسخ 19
- پاسخ 20
- برپایی مراسم جشن 21
- فتاوای وهابیان 21
- برپایی جشن، مظهر حبّ و بغض 23
- 1 - خداوند 23
- اشاره 23
- وجوب محبّت 23
- توضیح 23
- 2 - رسول خداصلی الله علیه وآله 24
- عوامل لزوم حبّ آل رسول علیهم السلام 25
- برپایی مراسم از دیدگاه قرآن 28
- اشاره 28
- ب) صفا و مروه 29
- الف) مقام ابراهیم علیه السلام 29
- ج) فدیه 30
- د) رمی جمرات 31
- برپایی مراسم از دیدگاه احادیث 36
- فواید برپایی مراسم 45
- پاسخ 46
- اشکال دوم 46
- اشاره 46
- بررسی اشکالات وهابیان 46
- پاسخ 46
- اشکال اوّل 46
- پاسخ 47
- پاسخ 47
- اشکال چهارم 47
- اشکال سوم 47
- اشکال پنجم 49
- پاسخ 49
- پاسخ 50
- اشکال ششم 50
- تألیفات درباره برپایی مراسم 51
- توضیح 53
- 1 - عزاداری و احیای فرهنگ عاشورا 53
- برخی از شعارهای حسینی 54
- 2 - ارتباط عاطفی امّت با اولیای الهی 55
- 3 - بهره برداری از جوّ معنوی مجالس 56
- 4 - اصلاح و ارشاد جامعه 57
- اشاره 57
- توضیح 58
- عزاداری از مظاهر حبّ و بغض 58
- کسانی که محبّت آن ها واجب است 58
- 1 - خداوند 58
- 2 - رسول خداصلی الله علیه وآله 59
- 3 - آل بیت پیامبرعلیهم السلام 59
- اهل بیت کیانند؟ 60
- دوستی اهل بیت در قرآن کریم 62
- دوستی اهل بیت علیهم السلام در روایات 63
- ادلّه خاص 67
- جلوه های حبّ در زندگی انسان 69
- اشاره 71
- مراتب گریه 71
- توضیح 71
- 1 - گریه ناشی از ارتباط و علاقه 72
- 2 - گریه ناشی از عقیده 72
- مراسم عزاداری و افسردگی 73
- 4 - گریه بر مظلوم 73
- اشاره 79
- توضیح 83
- الف - روایات شیعه 83
- ب - روایات اهل سنت 86
- الف - روایات عامه 88
- بررسی ادله مخالفین 88
- اشاره 88
- پاسخ 89
- ب - روایات اهل بیت علیهم السلام 90
- پاسخ 91
- اشاره 95
- ب - روایات عامّه 96
- سلسله کتاب های پیرامون وهابیت 101
1- 139. صحیح بخاری، ح 1220.
2- 140. فتح الباری، ج 3، ص 195؛ شرح الکرمانی علی البخاری، ج 7، ص 88؛ ارشاد الساری، ج 2، ص 406؛ عمدهالقاری، ج 8، ص 87.
3- 141. شرح کرمانی بر بخاری، ج 7، ص 88.
مناوی در ذیل این حدیث می نویسد: «این تعبیر دلالت بر عدم رضایت دارد، و سبب آن چیزی است که این اعمال متضمن آن است که از آن جمله راضی نبودن به قضای الهی است».(1)
نتیجه این که: این حدیث هرگز ناظر بر سینه زنی در روز عاشورا و در عزای امام حسین علیه السلام و دیگر اولیای الهی نیست، عملی که به جهت تعظیم دین و شعائر آن و اظهار محبت نسبت به اهل بیت پیامبرعلیهم السلام انجام می گیرد.
ب - روایات اهل بیت علیهم السلام
در منابع شیعی روایاتی وجود دارد که به ظاهر از نوحه سرایی و سینه زنی نهی کرده است؛
1 - جابر بن عبداللَّه انصاری می گوید: از امام باقرعلیه السلام درباره (جزع) سؤال کردم؟ حضرت فرمود: «اشدّ الجزع الصراخ بالویل و لطم الوجه و الصدر و جزّ الشعر من النواصی و من اقام النواحه فقد ترک الصبر و اخذ فی غیر طریقه»؛(2) «شدیدترین مرتبه جزع عبارت است از فریاد همراه وای گفتن، زدن به صورت و سینه و کندن مو از جلوی سر، و هرکس نوحه گری بر پا کند به طور حتم صبر را رها کرده و در راه غیر صبر قرار گرفته است.»