احکام عزاداری مطابق با فتاوای حضرت آیه‌الله‌العظمی مکارم‌شیرازی(مدظله) صفحه 1

[پیش در آمد]

قَالَ الامامُ الرِّضَا علیه السلام:

مَنْ تَذَکَّرَ مُصَابَنَا وَبَکَی لِمَا ارْتُکِبَ مِنَّا کَانَ مَعَنَا فِی دَرَجَتِنَا یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ ذُکِّرَ بِمُصَابِنَا فَبَکَی وَأَبْکَی لَمْ تَبْکِ عَیْنُهُ یَوْمَ تَبْکِی الْعُیُونُ وَمَنْ جَلَسَ مَجْلِساً یُحْی فِیهِ أَمْرُنَا لَمْ یَمُتْ قَلْبُهُ یَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ.

امام رضا علیه السلام فرمودند:

کسی که مصیبت‌هایی را که بر ما وارد شده به یاد آورد و بر آن گریه کند، در قیامت همراه ما خواهد بود. کسی که به یاد مصایب ما گریه کند و دیگران را بگریاند چشمان او گریان نخواهد شد روزی که همه چشمها گریانند، و کسی که در جلسه‌ای بنشیند که در آن جلسه امر ما احیا و برپا داشته می‌شود دل او نمی‌میرد در روزی که دلها می‌میرند.(1)