بنیادها و آسیب های عزاداری امام حسین علیه السلام صفحه 106

حضرت، به طوری که همیشه تصویری از یک انسان رنجور و بیمار در ذهن مجسم می شود و آن حضرت را «امام زین العابدین بیمار» بنامند، نمونه ای از این خرافات و غلوسازی ها است؛ در حالی که امام علیه السلام تنها در هنگام حادثه عاشورا دچار تب شدیدی بودند. جالب آن که برای نمایش بیش تر این رنجوری و بیماری، در تمام تعزیه ها، امام پیرمردی پنجاه تا شصت ساله و نحیف و بیمار است، حال آن که امام علیه السلام از علی اکبر علیه السلام هم جوان تر بوده است.

سطح دیگری از خرافات و اغراق ها را، می توان در بیان چگونگی شجاعت امام حسین علیه السلام از گناه کاران و خواب هایی که در این جهت نقل می شود، یافت.

2. عقل ناپذیری

2. عقل ناپذیری

عقل ناپذیری و غیرعقلانی و برهانی جلوه کردن آموزه های عاشورایی در ذهن مخاطب، به ویژه نسل جوان، از دیگر آثار تحریف و ورود آسیب ها به ساحت فرهنگ عاشوراست. شاید این مسأله در گذشته کم تر نمود داشت، ولی امروزه که گستره دانش و بینش فراتر رفته است، مهم تلقی می شود. اگرچه دنیوی کردن تمامی ابعاد عاشورا و تفسیر این جهانی و ایدئولوژیک از همه زوایای آن نامناسب است، طرح یک سره دور از عقل آن ها نیز خطرناک و مذموم است. هنگامی که عقل، نتواند این موضوعات، مفاهیم و نقل ها را بپذیرد و آن ها را تبیین کند، نادرستشان می انگارد و به رد آن ها می پردازد. نیز از آن جا که انسان خصلتی تعمیم گرا دارد، ممکن است این ابهام و عدم قبول را به تمامی حوزه ها و نقل ها بکشاند که نتیجه آن، بی توجهی به اصل واقعه و فرهنگ عاشورا و سست شمردن آن خواهد بود.

3. الگوناپذیر شدن نهضت عاشورا و سیره امامان علیهم السلام

3. الگوناپذیر شدن نهضت عاشورا و سیره امامان علیهم السلام

یکی از خطرناک ترین پی آمدهای تحریف در لفظ و معنای فرهنگ عاشورا، آن است که به نفی عملی الگوی گیری از فرهنگ عاشورا و سیره امامان می انجامد. این موضوع، از دو سو می تواند انجام پذیرد:

1. ارائه مطالب عقل ناپذیر، چه در حوزه روایت واقعه و چه در ساحت درایت