بنیادها و آسیب های عزاداری امام حسین علیه السلام صفحه 123

است. از این رو مقام معظم رهبری و بسیاری از علما، به حرمت آن حکم دادند. البته متاسفانه گاه دیده می شود که بر اثر اغراض گروهی و یا سیاسی، در مناطق گوناگونی بدان دامن زده می شود. اگرچه پس از حکم علما، تا حدود زیادی این مسایل کاهش پیدا کرده است.

از سوی دیگر، شاهد ظهور پدیده هایی چون زمین بوسی و قفل زنی در برخی جاها هستیم. هم چنین خود را به عنوان سگ حسین علیه السلام معرفی و «عوعو» کردن، آن هم در مجالس آشکار و علنی از نمودهای بارز آسیب های جدید است.

3. چیرگی سلیقه های شخصی و رواج زبان حال های بی ریشه و مبتذل

3. چیرگی سلیقه های شخصی و رواج زبان حال های بی ریشه و مبتذل

تا مدت ها پس از انقلاب، بر اثر جو روانی و حماسی به وجود آمده در جامعه، الگو شدن شخصیت هایی چون شهید مطهری رحمه الله که فریادهای بلندی در مبارزه با تحریف داشت، حضور امام خمینی رحمه الله به عنوان بنیانگذار انقلاب و سفارش همیشگی ایشان درباره پر محتوا شدن فرهنگ عاشورایی و تلاش های گسترده عالمان و روحانیون جوان، شاهد تلاش های بیش تری از سوی مبلغان، روضه خوانان و مداحان برای طرح مسایل و روضه های معتبر و پرهیز از موضوعات موهون و غیر معتبر بودیم.

پس از اتمام جنگ، به تدریج با وقوع تحول در متن جامعه، از شدّت چنین روحیه ای در میان مردم و برگزارکنندگان مراسم کاسته شد. البته نه آن که به کلی از میان برود. بلکه آن روحیه قوی پیش از پایان جنگ، اندک اندک رو به ضعف گرایید. همان فلسفه های غیر حماسی و غیر شناختی نهضت عاشورا، دوباره سربرآورد و در روضه ها، منبرها، مداحی ها، به ویژه ذوقیات و زبان حال ها، تبلور یافت و به گونه ای، بعد تسلّی بخشی عزاداری، نمود بیش تری پیدا کرد. در ذوقیات و زبان حال ها، به ویژه بدان جهت که گستره توجیه، بازتر است، شاهد رواج مسایل خمودآمیز و پردازش جنبه های احساسی، تراژدیک و فولکلوریک(1) نهضت عاشورا هستیم. رواج بی حد و