بنیادها و آسیب های عزاداری امام حسین علیه السلام صفحه 13

احمدبن حنبل در مسند خود، روایتی را از ابن عباس نقل می کند که هنگام وفات رقیه، دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله زنان بر او می گریستند. در همان حال، خلیفه دوم، عمر بن خطاب، با تازیانه آن ها را از این کار نهی می کرد، ولی پیامبر صلی الله علیه و آله مانع او شد و فرمود:

بگذار تا بگریند.(1)

هم چنین در چند جای دیگر، نهی عمر از گریستن بر شهیدان و مردگان و منع پیامبر از نهی او و جایز کردن آن ذکر شده است.(2)

هم چنین نسایی از جابربن عبداللّه انصاری نقل می کند که هنگام شهادت پدرم در جنگ احد، من بر پدرم می گریستم و مردم مرا از گریستن نهی می کردند، ولی از پیامبر صلی الله علیه و آله نهی ای ندیدم.(3) سنن نسائی نیز روایتی را آورده که در آن، بر منع نکردن پیامبر از صیحه و گریه زنان، تصریح شده است.(4)

3. عزاداری امام حسین علیه السلام در روایات شیعی

3. عزاداری امام حسین علیه السلام در روایات شیعی

در روایات شیعی و از زبان اهل بیت علیهم السلام ، سخنان فراوانی نقل شده که بر توصیه ایشان بر گریستن و عزاداری بر امام حسین علیه السلام دلالت دارد. نیز روایات بی شماری، با مضمون گریستن چهارده معصوم علیهم السلام بر آن حضرت، حتی پیش از شهادت ایشان وارد شده که در این جا، به برخی از آن ها اشاره می کنیم.

حضرت رسول صلی الله علیه و آله در مکان های متعددی بر فرزندش حسین علیه السلام گریسته است. در روز ولادت حسین علیه السلام ، آن حضرت در گوش راست او اذان و در گوش

1- مسند احمدبن حنبل، بیروت _ لبنان، دارالفکر، بی تا، ج 1، ص 335.
2- مسند احمدبن حنبل، بیروت _ لبنان، دارالفکر، بی تا، ج 1، ص 333.
3- سنن نسائی، شرح جلال الدین سیوطی، بیروت _ لبنان، دارالمعرفه، چ 3، 1414 ق، ج 3، ص 318.
4- سنن نسائی، شرح جلال الدین سیوطی، بیروت _ لبنان، دارالمعرفه، چ 3، 1414 ق، ج 3، ص 318.