بنیادها و آسیب های عزاداری امام حسین علیه السلام صفحه 143

شود و حتی می توان در مواردی، از چاشنی الزام بهره گرفت تا در آینده، مسیر خود را بپیماید. اگر چنین شود، مردم نیز در گزینش های خود، دقت بیش تری خواهند کرد و سطح کیفی مجالس بالا خواهد رفت. البته بدیهی است که هر روش، آفت هایی هم می تواند داشته باشد. البته مهم آن است که دست به گزینش و انتخاب بهترین و کارآمدترین روش بزنیم. در این باره می توان با صبر، آینده نگری، حفظ دغدغه های اساسی و برنامه ریزی طولانی مدت، موفقیت طرح را تضمین کرد. به هر حال با نظام مند کردن مجالس عزاداری که البته باید با ظرافت، تبیین و هدف گزاری دقیق انجام گیرد، شاهد بسامان و دور شدن مجالس و فرهنگ حسینی از ناهنجاری ها، آسیب ها، تحریف ها و کاسب کاری ها و نیز قرار گرفتن در مسیر صحیح خواهیم بود. به ویژه نظم گرفتن سیستم مالی و معاش، از اولویت اساسی برخوردار است. به نظر می رسد برای این منظور، طرح دفتر تبلیغات در مورد مبلغان، البته با جدّی تر شدن ابعاد آموزشی، پژوهشی و توجیهی و نیز طرح ریزی نظارتی قوی تر و عمومیت یافتن آن، می تواند در میان گویندگان و خطیبان با تغییراتی برای جامعه مداحان نیز اجرا گردد.

7. برخورد اعتدالی و به دور از افراط و تفریط

7. برخورد اعتدالی و به دور از افراط و تفریط

یکی از آسیب هایی که در عرصه کلیت مباحث دینی مشاهده می شود، برخورد افراط گرایانه یا تفریطی با این گونه مباحث است. این مسأله، در مورد موضوع فرهنگ عاشورا و عزاداری، به مراتب نمایان تر است و همین امر، موجب هدر رفتن نیروها، پیچیده تر شدن اوضاع و از بین رفتن فرصت ها می شود. از یک سو، می بینیم که گاه برخی، بسیاری از بدیهیات ذهنی مردم و محکم ترین عقاید آنان را بی پروا به چالش می کشند و یا با زبان تند درباره آن سخن می گویند. البته رد این مسأله به معنای بستن باب اندیشه ورزی و تفکر نیست، هرچند به نظر افراطی می آید. ولی به هرحال افراط، به ویژه اگر به صورت جریان درآید، مخل اهداف درست خواهد بود.

از سوی دیگر نیز، به تفکراتی برمی خوریم که با نگرش های اصلاحی هیچ میانه ای