بنیادها و آسیب های عزاداری امام حسین علیه السلام صفحه 161

مکتب آموزنده انسانی یک ترتیل خوان های، بر آیات قرآنی یک سجده ترنم نورانی، یک سیال حرکت آفرین اخلاقی و یک حماسه در صیرورت آهنگ بشری است.(1)

نوع نگاه او، همانند شریعتی، بیش تر بر استخراج آموزه های حماسی و مبارزاتی، اما با تکیه بر عدالت است. گرچه برخی عبارات او، مبالغه آمیز به نظر می آید.

ج) عالمان دینی و روحانیت

اشاره

ج) عالمان دینی و روحانیت

زیر فصل ها

1. میرزا حسین نوری

2. سید عبدالحسین شوشتری

3. شیخ محمدباقر خراسانی بیرجندی

4. محدّث قمی

5. شیخ عبدالکریم حائری

6. آیت اللّه بروجردی

7. علامه سیدمحسن امین

8. امام خمینی رحمه الله

9. شهید مطهری رحمه الله

10. جریان شهید جاوید

11. علی صفایی حایری

12. آیت اللّه سیدعلی خامنه ای

1. میرزا حسین نوری

1. میرزا حسین نوری

در میان عالمان شیعی، نخستین حرکت جدّی، هوشمندانه و چالش گرانه را باید از آن مرحوم محدث نوری رحمه الله دانست.(2)

تا پیش از این، از برخوردهای انتقادی خبری نبوده و یا اگر بوده، سطحی به نظر می رسیده است. محدث نوری در اواخر دوره قاجار می زیست؛ دورانی که کتاب ها حاوی مطالب سست، دروغ و بی پایه و مبتنی بر شنیده ها و برداشت ها بسیار شده و نیز روضه های ناراست و منبرهای ناپیراسته و ناخالص، از هر جهت فراوان گشته بود. میرزا حسین نوری با توجه به این که سالیان دراز در روایات غور کرده و کتاب شناسی ماهر به شمار می رفت، وظیفه خود را مبارزه با تحریفات و خرافه ها دانست. سرآغاز و انگیزه آن نیز شکوه یکی از عالمان هندوستان از دروغ ها و نادرستی هایی بود که در روضه های آن سامان راه یافته بود. ایشان پس از فراغت از تألیف کتاب المستدرک الوسائل، به نگارش لؤلؤ و مرجان همت گمارد و آن را در اواخر 1319 ق، یک سال پیش از وفاتش به اتمام رساند.(3)

شهید مطهری رحمه الله لؤلؤ و مرجان را کتابی کم نظیر می داند و به تمجید بسیار از

1- محمد رضا حکیمی، قیام جاودانه، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چ 1، 1373، ص 78.
2- رسول جعفریان، تأملی در نهضت عاشورا، ص 312.
3- لؤلؤ و مرجان (چشم اندازی به تحریفات عاشورا) ص 5.