بنیادها و آسیب های عزاداری امام حسین علیه السلام صفحه 176

مربوط به ایام سوگواری، نوعی شتاب زدگی، تعجیل، سطحی سازی و کم توجهی به ابعاد هنری دیده می شود. البته باید اذعان کرد که در سال های اخیر، این مسأله رو به کاهش گذاشته است.

نکته این جاست که با توجه به افزایش کمّی برنامه ها، هنوز ساخت این گونه برنامه ها چشم نواز است. در جمهوری اسلامی ایران، رسانه باید بیش ترین امکانات و تواناترین نیروهای متخصص خود را در زمینه های مختلف، برای کیفی سازی برنامه هایی این چنین به کار بَرَد تا بتواند کارآمدی نیروهای دینی و مذهبی را در ابعاد هنری نمایش دهد و ظرافت والای هنری چنین محتواهایی را به رخ کشد. البته در این راه باید به سازگار بودن قالب و فرم انتخاب شده یا محتوا توجه اساسی کرد؛ چرا که نمی توان برای هر محتوایی، هر قالب هنری را به کاربُرد و این مسأله، در برنامه های عزاداری، بیش تر مورد نیاز است.

مشکلات و اشکال های رسانه

1. ساخت برنامه برای رفع تکلیف

یکی از اشکال های اساسی که گاه در کار برنامه سازی برای مراسم مذهبی و به ویژه سوگواری ها مشاهده می شود، ساخت برنامه با انگیزه رفع تکلیف است. این موضوع ، سمّی کشنده در روند برنامه سازی برای فرهنگ عاشورا است؛ مسأله ای که سطحی سازی، عوام زدگی و جوّزدگی، از پی آمدهای ناگوار آن به شمار می آید.

وقتی با چنین انگیزه ای به سمت ساخت برنامه حرکت کنیم، مشخص است که دارای چه پی آمدی خواهدبود. ممکن است به ظاهری ترین لایه های فرهنگ عاشورا بسنده کنیم ، آماده ترین کارها را برگزینیم واز پژوهش باز ایستیم. پخش برخی نوحه ها را که ارتباط مستقیمی با فرهنگ اصیل عاشورا ندارد و حتی گاه به صورت