بنیادها و آسیب های عزاداری امام حسین علیه السلام صفحه 4

فرهنگ عاشورا اختصاص دارد و مبانی، تاریخ و اهداف، فلسفه، آثار و نمادهای عزاداری را در برمی گیرد. بخش دوم، به آسیب های عزاداری می پردازد که در آن، آسیب ها با تحریفات که سابقه بیش تری در این موضوع دارد، هم سان فرض و به یک معنا گرفته شده است؛ چرا که آسیب ها، مسایل و عواملی هستند که موجب انحراف و تحریف در موضوعات می گردند. عوامل، آثار، آسیب های جدید و عوامل آن، راه های مقابله با آسیب ها و نیز جریان شناسی مبارزه با آن، از مسایل پرداخته شده در این بخش است. از لحاظ زمانی و مکانی، بخش اول محدوده خاصی دارد و در آن، به دلایل عقلی و نقلی و جریان تاریخی اشاره می شود، ولی در بخش دوم، عزاداری به عنوان بخش اساسی فرهنگ عاشورا، از هنگامی که جامعه تشیع شکل می یابد و به طور مشخص اواخر دوره تیموری مورد بحث قرار می گیرد؛ البته همین بحث هم از نظر مکانی، محدودیت خاصی ندارد.

اهمیت و فایده پژوهش

هجمه ها و شبهه هایی که در اصل موضوع عزاداری و فرهنگ متأثر از عاشورا وجود دارد و نیز ناهنجاری ها و ناهمگونی ها و نابسامانی های موجود در فرهنگ عمومی عاشورا که چهره آن را آشفته می سازد و هر روز شتاب بیش تری می یابد، نویسنده را بر آن داشت تا این موضوع را برای پژوهش انتخاب کند. نیز از آن جا که این موضوع، با مفاهیمی چون «تشیّع» به عنوان مذهبی مترقی، «سنّت و مدرنیته»، «آسیب شناسی دینی» و «آسیب شناسی اجتماع» ارتباط می یابد، این پژوهش ضرورت بیش تری پیدا می کند.

فایده آن نیز، در پاسخ گویی به شبهه های مطرح شده یا پرسش های قشر جوان جامعه و هم چنین شناخت نقاط آسیبی و برنامه ریزی برای زدودن آسیب ها به وسیله افراد و نهادهای مرتبط با موضوع آشکار می شود. بنابراین، هدف این پژوهش، شناسایی فراگیر نقاط قوت و آسیب فرهنگ عاشورا و عزاداری است.