کتابخانه بالقرآن

عزاداری در سیره اهل بیت (علیهم السلام) صفحه 11

صفحه 11

در برخی از روایات از خواب عجیب و عبرت انگیز همسر یزید ذکر شده که آن ملعون برای دلجویی و جلب رضایت اهل بیت امام حسین (علیه السلام) خواست آنان را برآورده نمود و اسرای اهل بیت (علیهم السلام) هفت روز برای امام حسین (علیه السلام) عزاداری، ندبه و سواگواری کردند. (1)

عزاداری امام رضا (علیه السلام)

در روایات است که امام رضا (علیه السلام) شخصاً اقدام به آماده سازی مجلس عزا مینمودند. هنگامی که دعبل (2) خواست اشعاری در مصائب سیدالشهداء (علیه السلام) در محضر ثامن

1- مواسات با سیدالشهداء (علیه السلام)، ص 40 به نقل از نصوص من تاریخ ابی مخنف، ج1، ص 500.
2- نام اصلی وی محمد بن علی خزاعی و کنیه اش «ابوعلی» یا «ابوجعفر» به او می گفتند، که البته بیشتر به ابوعلی شهرت داشت. (الغدیر، ج2، ص368) دعبل خزاعی از ارادتمندان به خاندان اهلالبیت (علیهم السلام) میباشد. جد اعلایش عبدالله بن بُدَیل از صحابی رسول خدا و امیرالمؤمنین (علیهما السلام) که همراه سه برادرش در جنگ صفین در رکاب آقا امیرالمؤمنین (علیه السلام) به دست معاویه ملعون به شهادت رسید . دعبل در سال 148 قمری همان سال ولادت حضرت علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) در کوفه به دنیا آمد و از ابتدا با بغض اعدا آل الله و محبت ایشان رشد نمود . اشعار او در هجو خاندان خبیث عباسی و در مدح خاندان عصمت و طهارت (علیهم السلام) شهره آفاق بود؛ لذا در محضر امام هشتم (علیه السلام) ابیات تائیه او در منقبت اهل بیت (علیهم السلام) مشهور و علامه مجلسی (قدس سره) و سید نعمتالله جزایری (قدس سره) شرحی بر آن دارند . خود آقا به او فرمودند: « یَا خُزَاعِیُّ نَطَقَ رُوحُ الْقُدُسِ عَلَی لِسَانِکَ بِهَذَیْنِ الْبَیْتَیْن؛ ای خزاعی ! این اشعاری بود که روح القدس به زبان تو جاری ساخت». و حضرتش ده هزار درهم از سکههایی که به نام خودشان ضرب شده بود و جامه شخصی خود را به او صله دادند و فرمودند بگو: وَ قَبْرٌ بِطُوسٍ یَا لَهَا مِنْ مُصِیبَهٍ . در بالای سر مبارک آقا دو بیت معروف تولایی و تبرایی او بر کاشی درشت نوشته شده: قَبْرَانِ فِی طُوسَ خَیْرُ النَّاسِ کُلِّهِمْ وَ قَبْرُ شَرِّهِمْ هَذَا مِنَ الْعِبَرِ مَا یَنْفَعُ الرِّجْسُ مِنْ قُرْبِ الزَّکِیِّ وَ لَا عَلَی الزَّکِیِّ بِقُرْبِ الرِّجْسِ مِنْ ضَرَرٍ یعنی دو قبر در شهر طوس است بهترین و بدترین خلق خدا (علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) و هارون ملعون) که این مایه عبرت است . آن پلید یعنی هارون منفعتی از این همجواری نمیبرد و برای آقا هم ضرری نیست . مثل آن دو ملعونی که غاصبانه در کنار پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دفن شدند . (دعبل ابوذر امام رضا (علیه السلام)، ص9)