عزاداری در سیره اهل بیت (علیهم السلام) صفحه 215

فصل سی و هفتم: تجدید العزاء (سال به سال و نسل به نسل عزاداری را تجدید کنیم)

تجدید عزا یعنی تازه­تر شدن مصیبت؛ بدین معنا که گویا الآن مصیبت وارد شده است. تجدید عزا یعنی هر روز که می­گذرد نه تنها از حزن مصیبت زده به سبب نسیان و فراموشی و گذر زمان کم نشود، بلکه هر لحظه این غم زیادتر گردد.

1: حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:

لما اخبر النبی ابنته فاطمه بقتل ولدها الحسین و ما یجری علیه من المحن بکت فاطمۀ بکاء شدیداً، وق تالت یا ابل متی یکون ذلک؟

قال فی زمان حال منی و منک و من علیِ، فاشتد بکاءها و قالت: یا ابت فمن یبکی علیه؟ ومن یلتزم باقامۀ العزاء له؟

فقال النبی: یا فاطمۀ، ان نساء امتی یبکون علی نساء اهل بیتی و رجالهم یبکون علی رجال اهل بیتی، و یجددون العزاء جیلاً بعد جیل، فی کل سنۀ...

هنگامی که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) و آله خبر شهادت امام حسین (علیه السلام) و مصائبی که بر آن حضرت وارد می­شود برای حضرت فاطمه (علیها السلام) بیان کرد، حضرت فاطمه (علیها السلام) گریه شدیدی نمود، بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) سئول نمود، پدرم این واقعه در چه زمانی است؟

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: در زمانی این حادثه واقع می­شود که من و تو و علی (علیهم السلام) نیستیم، گریه حضرت فاطمه (علیها السلام) بیشتر شد و فرمود: پدرم چه کسی بر حسینم گریه خواهد کرد؟ و چه کسی مجالس عزا برای پسرم بر پا می­کند؟