عزاداری در سیره اهل بیت (علیهم السلام) صفحه 220

فصل سی و نهم: هلع : بالاتر از جزع

یکی دیگر از انواع عزاداری امام معصوم (علیه السلام) در مصیبت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) «هلع» می­باشد.

«الهلع» الحرص و قیل الجزع و قلۀ الصبر و قیل هو اسواء الجزع و افحشه؛

«الهلع» حرص است و گفته شده جزع و قلت صبر می­باشد و برخی گفته­اند هلع بدتر از جزع و فاحش­تر از آن است. (1)

جزع و فزع و بی­تابی و بی قراری به گونه­ای که از آن سیر نشود و به چیز دیگر توجهی نکند نا آرامی که از شدت مصیبت باشد.

امام زین العابدین می­فرماید:

«...لما اصابنا بالطف ما اصابنا و قتل ابی و قتل معه من ولده و اخوته و سائر اهله و حملت حرمه و نساؤه علی الاقتاب یراد بنا الکوفه فجعلت انظر الیهم صرعی و لم یواروا فعظم ذلک فی صدری و اشتد لما اری منهم فلقی فکادت نفی تخرج و تبینت ذلک منی عمتی زینب الکبری بنت علی قالت ما لی اراک تجود بنفسک یا بقیۀ جدی و ابی و اخوتی فقلت و کیف لا اجزع و اهلع و قد اری سیدی و اخوتی و عمومتی و ولد عمی و اهلی مصرعین بدمائهم مرملین بالعزاء مسلبین لا یکفنون و لا یوارون و لا یعرج علیهم احد و لا یقربهم بشرکائهم اهل بیت من الدیلم و الخزر...»

هنگامی که در کربلا آن مصیبت بر ما وارد شد و پدرم و تمام فرزندان و برادران و جمیع اهلش که با او بودند کشته شدند و حرم و زنان آن حضرت را بر روی شتران بی جهاز نشانده و ما را به کوفه می­بردند، پس به قتلگاه ایشان چشم دوختم و بدن­های (طاهره را برهنه و عریان) دیدم که روی خاک افتاده و دفن نشده­اند، این حال