عزاداری در سیره اهل بیت (علیهم السلام) صفحه 29

مبالغ بسیاری توسط افراد متمکن در ایام عزاداری صرف آذوقه، گوشت، برنج، قند و چای و غیره می­شود. این مبالغ مخصوصاً در جاهایی که افراد مستمند هستند کمکی به قرا به حساب می­آید. بارها دیده شده که افراد بی بضاعت سرسفره و یا وقت رسیدن غذا به منزل آنها بانی و ساعی را دعا نموده­اند. این علاوه بر عنایت خداوند و اهل بیت (علیهم السلام) بالاخص امام حسین (علیه السلام) برکت در مال و توفیق در صالح اعمال است.

گاهی با خرید پرچم و کتیبه و پارچۀ مشکی انفاق می­کنند. گاهی با خرید چند تابلوی مربوط به عزاداری، نام امام حسین (علیه السلام)، مناظری از کربلای معلی و مکان­های زیارتی و سفره و دیگر لوازم پذیرایی، گاهی با خرید پرده برای جلوی عزاخانۀ امام حسین (علیه السلام)، گاهی با خرید فرش زیر پای عزاداران و گاهی با خرید وسیله­ای برای گرما یا خنکی مکان عزاداری انفاق می­کند.

جلوه­هایی از صرف اموال در عزاداری

سفارش اکید برای صرف اموال در عزای امام حسین (علیه السلام)، نه تنها از چهارده معصوم (علیهم السلام) رسیده، بلکه سابقۀ آن به دوران انبیای گذشته باز می­گردد.

حدیث اول:

در حدیث مناجات حضرت موسی (علیه السلام) با خداند متعال است:

در آنجا که از خداوند سئوال کرد: پروردگارا! چرا امت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) را بر سایر امتها برتری دادی؟

خداوند فرمود: به جهت ده خصلت.

حضرت موسی (علیه السلام) عرض کرد: آن خصلت ها که امت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) عمل می­کنند، کدام است تا من نیز به بنی اسرائیل دستور دهم به آنها عمل کنند؟

خداوند تعالی فرمود: نماز، زکات، روزه، حج، جهاد، جمعه، جماعت، قرآن، علم و عاشورا.