عزاداری در سیره اهل بیت (علیهم السلام) صفحه 45

فصل پنجم: سیاهپوشی در عزای سیدالشهداء (علیه السلام)

اشاره

این جامه سیاه فلک در عزای کیست؟

وین جیب چاک گشته صبح از برای کیست؟ (1)

سیاه، تیره­ترین رنگ­هاست. (2)

و نگاه به آن سبب افسردگی روح می­شود، بنابراین- به خاطر طبیعت این رنگ- مصیبت دیدگان لباس سیاه به تن می­کنند تا گرفتگی و ناراحتی خویش را ابراز کنند. این مسأله پیش از اسلام نیز وجود داشت و اختصاص به اسلام ندارد، بلکه در بین غیر مسلمانان رواج داشته است؛ ایرانیان، رومیان، روس­ها و آلمانی­ها نیز هرگاه حادثه­ای مثل زلزله، غرق کشتی، و ... پیش می­آمد، پرچم­های سیاه نصب می­کنند و نوار و علامت­های سیاه رنگی به هنگام فوت یکی از نزدیکان حمل می­کنند.

شیعیان پوشیدن لباس مشکی و سیاه پوش کردن دیوارها را به خاطر فاجعۀ عظیم کربلا از پیشینیان خود به ارث برده­اند و این عمل، کاری شعارگونه است که جوی غمناک و حزین ایجاد می­کند و مقدمات احیای قیام امام شهید را از طریق ناراحتی و عزاداری ایجاد می­کند.

لباس سیاه بر دل کسانی که پوشیده­اند، اثر عمیق می­گذارد و همواره به یادشان می­آورد که چه حادثۀ عظیمی اتفاق افتاده است و به این طریق همواره به یاد قیام امام حسین (علیه السلام) بر ضد یزید و اهداف ایشان خواهند بود.

لباس مشکی برتری بر گریه نیز دارد؛ چرا که اثر گریستن موقت است و شخص پس از مدتی آرام می­گیرد، لیکن رنگ لباس سیاه اثر عمیق بر قلب شخص می­گذارد و همواره او را چونان ساعت دقیقی تذکر می­دهد. بنابراین که لباس سیاه، نشان دهندۀ مصیبت وارده بر انسان است، طبیعی است در سالروز شهادت امام حسین (علیه السلام) برای کسانی که عزای او را اقامه می­کنند، مستحب باشد. (3)

1- محتشم کاشانی.
2- جهت اطلاع بیشتر در مورد خواص رنگ­ها، ر.ک: اولین دانشگاه و آخرین پیامبر، ج 18 و بهداشت لباس، ص 118 .
3- شیوه های یاری غریب کربلا، ص 88-89.