اسرار فاطمیه (سر مستودع) صفحه 143

فضیلت اوّل

خلقت نورانی آل کسا

1. از پیامبر خدا روایت شده است:

آنگاه که خداوند آدم ابوالبشر را از خاک بیآفرید و در او روح دمید، آدم علیه السلام - به یمین عرش خداوندی نظر نمود و پنج نور را مشاهده کرد که سرگرم عبادت و تسبیح حضرت حقّ بودند. او از خداوند باری تعالی پرسش نمود که: پروردگار من! آیا من نخستین مخلوق تو از خاکم، یا پیش از من کسی را از تیرۀ تُراب آفریده ای؟ از جانب خدا ندا آمد: خیر، ای آدم! آدم گفت: پس این پنج شبح که به هیئت و صورت من هستند و من آنها را نظاره گرم کیانند؟

قال: هؤلاء خمسه من ولدک، لو لاهم ما خلقتک، هؤلاء خمسه شققت لهم خمسه اسماءٍ من أسمائی، لو لاهم ما خلقت الجنّه، و لا النار، و لا العرش، و لا الکرسیّ، و لا السماء، و لا الأرض، و لا الملائکه، و لا الإنس، و لا الجنَّ، فأنا المحمود و هذا محمَّد، و أنا العالی و هذا علیُّ، و أنا الفاطر و هذه فاطمه، و أنا الإحسان و هذا الحسن، و أنا المحسن و هذا الحسین؛ آلیت بعزَّتی أنَّه لا یأتینی أحد بمثقال ذرَّه من خردل من بغض أحدهم إلّا أدخلته ناری و لا أبالی.

یا آدم، هؤلاء صفوتی من خلقی، بهم اُنجیهم و بهم اُهلکهم؛ فإذا کان لک إلیَّ حاجه فبهؤلاءِ توسَّل. فقال النبیُّ صلی الله علیه و آله و سلم: نحن سفینه النجاه، من تعلَّق بها نجا، و من حاد عنها هلک. فمن کان له إلی الله حاجه فلیسأل بنا أهل البیت.(1)