اسرار فاطمیه (سر مستودع) صفحه 154

سراپردۀ عرش خداوندی به تسبیح او مشغول بودیم، که ملائکه به تبسیح ما، خدا را تسبیح می نمودند آن هم دو هزار سال پیش از آفرینش آدم. پس آنگاه که خدا آدم را بیآفرید ملائکه را فرمان به سجده داد، که منشأ این حکم نبود مگر به وجود ما. تمامی فرشتگان امر حق تعالی را امتثال کرده سجده نمودند؛ جز ابلیس که سر باز زد. خداوند ابلیس را مخاطب قرار داد و فرمود: «ای ابلیس! چه تو را از سجده کردن - و کرنش در مقابل آنچه که خود با دستانم بیآفریدم باز داشت؟ آیا کبر می ورزی و خود را برتر می شماری؟»، یعنی خود را از این پنج نفری که نامهایشان را بر سراپردۀ عرش نوشته ام بالاتر و والاتر می شمری؟

ما دربهای خداوندی هستیم که باید از آن داخل ]دژ خداوندی[ شد، به وجود ما هدایت صورت می گیرد. هر کس ما را دوست بدارد خدا را دوست داشته و در بهشت سُکنایش دهند و هر کس ما را دشمن بدارد خدا را دشمن داشته و مأوایش را آتش قرار می دهند. ما را دوست نمی دارد مگر کسی که از دامنی پاک زاده شده باشد.

فضیلت سیزدهم

روز جزا فاطمه علیها السلام سواره به محشر قدم می نهد

16. از پیامبر اکرم روایت شده است که:

یبعث الله الأنبیاء یوم القیامه علی الدوابَّ، و یبعث صالحاً علی ناقته کیما یوافی بالمؤمنین من أصحابه المحشر، و تبعث فاطمه و الحسن و الحسین علیهم السلام علی ناقتین من نوق الجنَّه، و علیّ بن أبی طالب علی ناقتی، و أنا علی البراق، و یبعث بلالاً علی ناقته فینادی بالأذان - الحدیث.(1)

خداوند پیامبران را در روز حشر در حالی که سوار بر چارپایانند برمی انگیزد و صالح