اسرار فاطمیه (سر مستودع) صفحه 168

حسین و این مصیبت بزرگ آشوب و بلوا نازل می کنی؟ پروردگارا! آیا بر علی و فاطمه روا می داری که به این حادثه لباس عزا دربرکنند؟ پروردگارا! آیا سزاست که به این مصیبت، دلگیری و اندوه، ساخت آنان را فرا گیرد؟ آنگاه زکریّا علیه السلام فرمود: پروردگارا! در این روزگار کهولت چشمانم را به وجود فرزندی روشن کن و او را وارث و جانشین من قرار ده و نسبت او را به من چون نسبت حسین با پدرش قرار ده. پس اگر او را روزی من قرار دادی مرا مفتون محبّتش کن و پس از آن او را سبب اندوه و غم من قرار ده، آنچنان که محمّد را به سبب فرزندش اندوهگین نمودی. خداوند تبارک و تعالی او را حاجت روا نمود و به او یحیی را ارزانی داشت و او را مایۀ اندوه و حزنش قرار داد. مدّت حمل یحیی همچون حسین علیه السلام شش ماه بود.(1)

فضیلت بیست و چهارم

خداوند درود خود را بر خمسۀ طیّبه همراه با سیبی فرو می فرستد

31. از ابن عبّاس منقول است که می گفت: در حضور پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم همراه با علی، فاطمه، حسن و حسین علیهم السلام نشسته بودیم، که جبرئیل در حالیکه سیبی به همراه خود داشت از آسمان فرود آمد و آن را به عنوان تحفه به پیامبر تقدیم نمود. پیامبر در ضمن قبول آن، سیب را به علی علیه السلام پیشکش نمود و علی آن را بوسیده به رسول خدا بازگرداند. پس از آن به حسن و حسین و فاطمه علیها السلام داده شد و آنان با بوسیدن آن را ردّ کردند. آنگاه برای مرتبۀ دیگر سیب به دستان علی علیه السلام رسید. علی علیه السلام پس از سلام آن را بوسید و به پیامبر خدا بازگرداند. امّا همین که خواستند سیب