اسرار فاطمیه (سر مستودع) صفحه 34

حکایت

در اینجا توجه شما را به حکایتی که در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان در اثر توسل به فاطمه ی زهراء علیها السلام اتفاق افتاده جلب می کنم:

در مجلس شب قدری که مجلسی پرشور و حال برقرار بود و تمامی حضّار مجلس آماده ی مراسم احیاء شب قدر بودند و با حضور یکی از اولیای خدا چنان شور و هیجان مضاعفی ایجاد شده بود که همه ضجّه می زدند و فریاد می کشیدند در آن شب با کلمات و حرفهای آن ولیّ خدا ناخودآگاه اشک از چشمان سرازیر می شد و قلب و روح متوجه حقایق می گردید. در آن شب و در آن مجلس که شاید بیش از سیصد نفر از مؤمنین حضور داشتند با جرأت می توانم بگویم هیچ کسی بدون بهره و عنایت خارج نشد. تمام فضا را بوی عطر و نسیمی دل انگیز فرا گرفته بود. که همه استشمام می کردند و نوری که از نقطه ای با حرکتی آرام از انتهای مجلس تا ابتدای مجلس را منوّر می نمود، دو مرتبه اتّفاق افتاد.

در آن شب آن ولیّ خدا فرمود: شب قدر ارتباط خاصی با «فاطمه» علیها السلام دارد پس گوشه هایی از این ارتباط را فرمود و گفت: شب قدر در حقیقت توجّه به فاطمه علیها السلام است و کسب معرفت فاطمه است که امشب باید آن را در قلب خود ایجاد کنید و گفت هر چه معرفت به فاطمه بیشتر شود محبت بیشتر می شود و هرچه محبّت بیشتر شود، اطاعت بیشتر می شود و هر چه اطاعت بیشتر شود اُنس بیشتر می شود و هر گاه انس بیشتر شد ارتباط روحی بیشتر و محکم تری برقرار می گردد.

یادم هست یکی از وجوه ارتباط شب قدر را با فاطمه علیها السلام که بیان می کرد در لفّافه فرمود: