عبرت های فاطمیه صفحه 12

مهاجرین و انصار را در این سپاه قرار دهد و بدین وسیله آن ها از مدینه خارج شوند تا در هنگام رحلت آن حضرت، در مدینه حضور نداشته باشند و سبب اختلاف در رهبری پس از وی نگردند و در ریاست طمع نکنند. آن حضرت با این کار می خواست کسی با خلیفه انتصابی او مخالفت

نکند و امر خلافت و جانشینی علی(علیه السّلام) بدون هیچ گونه نزاعی پس از او، مسلم گردد. (1)

اولین سنت شکنان

توطئه گران و قدرت طلبان، مخالفت علنی خود را این گونه شروع کردند که فرماندهی اسامه را مورد طعن و استهزا قرار دادند و گفتند: چرا رسول خدا(صلّی الله علیه و آله وسلّم )، این جوان را به فرماندهی مهاجرین و انصار گمارده است؟ (2)

چون این سخنان مطر ح شد، پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) ناراحت شد؛ بر منبر رفت و پس از حمد و

ثنای الهی فرمود:

«ا گر هم ا کنون بر اسامه طعن می زنید، پیش از این پدرش را نیز طعن زدید و حال آنکه به خدا او فرماندهی شایسته بود و پس از او نیز پسرش شایسته فرماندهی است و در نظر من محبوب ترین مردم است». (3)

روزهای آخر عمر رسول خدا(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) بود و اوضاع و احوال ایشان به جهت بیماری شدت می گرفت.

سپاه ا سامه در خارج از مدینه و در منطقه جرف (4) اردو زده بود و به دستور رسول خدا(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) آماده حرکت بود که سنت شکنان و شیفتگان قدرت به بهانه بیماری رسول خدا(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) و دیگر بهانه ها، از لشکر اسامه بیرون آمدند؛ در حالی که رسول خدا(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) تخلف کنندگان سپاه اسامه را لعن کرده، چنین فرمود:

« لَعَن اللهُ مَنْ تَخلَفَ عَنْ جیش اُسامَه ». (5)

1- الارشاد شیخ مفید، ص 85 ؛ تاریخ الیعقوبی، ج 2 ، ص 113 ؛شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 1 ، ص 161
2- تاریخ یعقوبی، ج 1 ، ص 509
3- تاریخ یعقوبی، ج 1 ، ص 509 ، طبقات، ج 3 ، ص 232
4- جُرف، منطقه ای وسیع در سه میلی مدینه به سمت شام است (معجم البلدان، ج 2 ، ص 128).
5- شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج 2 ، ص 20 و ج 6 ، ص 52 ؛ المراجعات، ص 275 و ص 276