- مقدمه 1
- اشاره 10
- زمینه سازی جهت بیعت 10
- اولین سنت شکنان 12
- نانوشته ای گویاتر از هر نوشته 13
- خنده در گریه 14
- ماتم سترگ 15
- حور در آتش 16
- غصب فدک 17
- خطر داخلی 21
- اشاره 21
- (نفاق خوفی) 23
- (نفاق طمعی) 23
- شکل گیری نفاق 23
- اشاره 23
- رشد و تعالی جامعه 25
- آموزه 26
- مسلخ ارزش های الهی 28
- اشاره 28
- حرکت ریاست طلبانه سعد 29
- حرکت قدرت طلبانه 30
- اشاره 30
- روش تطمیع 30
- حرکت چماق به دست 31
- اعتراض ام سلمه 34
- بلال و اذان نگفتن او 35
- قبیله گرایی 38
- نقش مخرب احزاب 39
- اشاره 42
- صفت نکوهیده 42
- حسادت به حضرت علی(علیه السّلام) 43
- عبرت 44
- الف)کینه نسبت به اهل بیت(علیهم السّلام) 47
- اشاره 47
- ب)کینه های مهاجرین 50
- عبرت 51
- اشاره 53
- موضع گیری اهالی مدینه 54
- وظایف توده مردم 57
- 2 . خودداری از اظهارنظرهای جاهلانه: 57
- اشاره 57
- شکوه حضرت زهرا(علیهاالسّلام) 59
- عبرت از تاریخ 60
- آثار منفی و تخریبی ترک«امر به معروف و نهی از منکر» 62
- اشاره 62
- الف) سلب برکات الهی 62
- ه) تسلط اشرار 63
- ب) عذاب و هلاکت 63
- د) شریک گناه دیگران 63
- ج) لعن و نفرین خداوند 63
- اشاره 66
- سطحی نگری پیروان رسول خدا(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) 67
- عبرت آموزی 69
- اشاره 70
- ناتوانی نفس 74
این مردم، ا گر هم از قدرت یافتگان جانبداری می کردند یا روزگار را به بی تفاوتی می گذراندند، به خاطر عوام زدگی شان بود و ا گر دیگری هم به قدرت دست می یافت، شیوه ای جز این اختیار نمی کردند.
وظایف توده مردم
اشاره
بی تفاوتی و سکوت مردم مدینه قابل توجیه نبوده و نیست؛ زیرا وظایفی بر دوش توده مردم یا به دیگر سخن عوام گذارده شده که در صورت ادای آن، حوادث ناگوار اتفاق نمی افتد و جامعه به سوی حقیقت حرکت می کند؛ اما ا گر توده مردم به وظایف خود عمل نکنند، در مسیر
باطل حرکت کرده و جامعه را نیز به انحطاط می کشانند.
حال، اهم این وظایف را در ادامه به اجمال مرور می کنیم:
ِ
1. تبعیت از حق و علمای عامل:
بر عوام لازم است تابع عالمان عامل و خواص حقیقت جو باشند و به آنان اقتدا کنند.
در این صورت، جبهه حق را تقویت کرده و وظیفه الهی خویش را ادا نموده اند. اصل تبعیت از عالمان عامل، اصلی معقول است و در این رابطه، احادیث و روایات فراوانی وارد شده است.
2 . خودداری از اظهارنظرهای جاهلانه:
حضرت علی(علیه السّلام) می فرماید:
«ا گر نادان سکوت می کرد، هیچ گاه بین مردم اختلاف پیش نمی آمد». (1)
بنابراین، شایسته است عوام جامعه، در اظهارنظرها بر اندیشمندان و خواص پیشی نگیرند و همیشه سررشته امور را به اهلش بسپارند. البته تبعیت از آنان، به امر خداوند است:
1- بحارالانوار، ج 5 ، ص 81.